Een zwaluw maakt nog geen zomer maar …..

Hard gewerkt vandaag aan de steunen voor de muren waar de nieuwe deuren van de pajero komen ( vergeten foto te maken). Nu zitten we op ons terras aan een wit wijntje de vogeltjes kwinkeleren in de bomen, duiven koeren op de telefoonlijn, het is verder helemaal stil en de zon zakt snel. De temperatuur moet zo ongeveer de lekkerste temperatuur zijn die je op aarde kunt hebben. Tjonge, jonge wat is dit lekker.

Johan en Dick, stabiel. 

Met al dat gemaai van gisteren zijn er veel avocado’s gesneuveld. Door het grote gewicht zakken de takken en kan ik er moeilijk bij om te maaien. Ik moet zeggen dat ik denk wel veel meer avocado’s te hebben dan vorig jaar.

Maar goed, Johan en Dick, er gebeurt niet veel moet ik zeggen. Na de overvloedige regenval van vorige week loopt het beregeningsplan weer op schema zonder dat ik water heb hoeven gegeven. De onderstaande grafiek is mijn invulling van de instructie:”Drie liter water per vierkantemeter boomoppervlak (=100%), s’winters minder en s’zomers meer.”.

Vergelijking beregeningsplan met realiteit.
Verdeling water, blauw is water dat ik heb gegeven (riego) groen is regen (lluvia).

En dat gaf deze week als resultaat:

De gewichten van J&D vergeleken met de Grote Buurman

Het grote verschil blijft irritant. Ik word wel steeds nieuwsgieriger naar het werkelijke gewicht na plukken, nog een maand.

Status na een week van weinig bouwen en veel boeren. 

Het is een frisse week geweest met voornamelijk kalm weer, geregend heeft het nauwelijks. Een paar maal, vnl s’nachts, de straat nat en dat kwam goed uit want met al dat gesjouw met kunstmest en geitenpoep was het fijn dat het droog was en ik niet uit m’n hemd zweette.

De regen grafiek, Actueel, licht-, en het langjarig gemiddelde, donkerblauw.

Zojuist een wandeling gemaakt over de finca en wat ik zag stemde me tevreden. Het ziet er weer netjes uiten, alles heeft z’n voeding gehad en groeit en bloeit dat het een lieve lust is en ook de bijen zoemen tevreden over de diverse bloemen. Wat wel op valt is dat de verschillende bomen ook in verschillende stadia van bloei zitten. 

Rechts nog geen bloei, links is de bloei al begonnen en de boom in het midden heeft al hele grote trossen met bloemen.

Een verklaring is de soort van avocado. De Fuerte bloeit eerder, 

dan de Gass, 

Aan de bladeren is ook duidelijk te zien dat de Fuerte beter bestand is tegen de Kristalspin. Ze zijn duidelijk minder aangetast. Ook de sinaasappelbomen staan, ondanks hun vracht aan heerlijk zoete vruchten, al weer in bloei. 

Zo ook de Nispels echter nog geen bloemen hier. 

Met Johan en Dick gebeurt niet veel meer. Ze blijven in orde van grootte gelijk aan de afgelopen weken. 

En misschien niet interessant maar toch, nog ff.

De eerste opbouwacties aan de pajero. 

Vanochtend het raamwerk gemaakt voor het badkamerraam wat in de muur moet worden gemetseld. Het kozijn van dat raam wordt vastgezet op dit raamwerk. Bij deze activiteiten was cement nodig en dat was gelijk de gelegenheid om mijn nieuwe cementmolen in gebruik te nemen.

Samen met Rob eerst even stabiel opstellen.

Het raamwerk zit en perfect uitgelijnd!

En daarna voor het eerst weer kunstmest gegeven dit jaar, 3 kg Nitrato Potastico over de bomen verdeeld. 

Zo en nu onder het genot van een wit wijntje naar DWDD aan het kijken.

Johan en Dick. 

Het was een frisse week, we hebben bijna elke avond ons kacheltje aan gehad. Het is s’nachts zelfs een keer 8,8°C geweest. We beginnen dus nu maar met de lente.  De foto van de nieuwe bloemen. Ze gaan goed, kennelijk hebben zij het niet koud. 

Ook J&D hebben het kennelijk naar hun zin. Beiden zijn toch weer iets gegroeid. 

Het gewicht van Johan en Dick(groen) en hun grote buurman (blauw).

Volgende week de fruithandel eens bellen kijken wanneer ik de avocado’s kan leveren.

Nog wat ander nieuws.  La Palma is erg in trek momenteel, er zijn enorm veel toeristen. Het carnaval afgelopen week in Santa Cruz, onze hoofdstad, is bezocht door een historisch hoog aantal bezoekers. 80.000 mensen schijnen er te zijn geweest dat is net zo veel als er mensen op dit eiland wonen. Er waren drie grote Pasagiers schepen in de haven en er waren heel veel extra vluchten om alle belangstellenden hier te krijgen.

Tussenzomer. 

Ik doe vandaag even niets ik laat de boel de boel.  Volgens Vicky Palma, onze weervrouw, hebben we een tussenzomer. Gisterochtend druk geweest met de renovatie van de pajero badkamer en nu moet alles worden vast gemetseld. De zon staat er vol op. Gisteren is het 31°C geworden en nu is het 10 uur en al 29°C. Niet goed voor het cement en niet goed voor mij.

Hier kan je al zien hoe het dak gaat lopen. Een puntdak boven de badkamer en een afdak boven de plek waar de vuilnisbakken komen te staan.

Het was gisteren zo wie zo een druk dagje. S’middags bezoek  gehad van Joost en Hermine die de opnames van ‘Droomhuis gezocht’ achter de rug hadden. Daarna kwam Rob eten want die is onbestorven weduwnaar want zijn vrouw zit in Engeland. Tijdens Rob’s bezoek wilde het beregeningssysteem niet goed op gang komen, veel te weinig water. Nu de oorzaak bleek vanochtend. Ik heb het filter maar eens schoongemaakt.

Voor schoonmaken.
Na schoonmaken.

Ik moet hier toch maar wat meer aandacht aan besteden. Zo nu een bakkie en dan ga ik de laatste drie verhuisdozen maar leegruimen.

Johan en Dick hebben het warm gehad. 

Het is half elf en al weer 29°C. Toch zou vandaag de omslag moeten komen. Wel een groot verschil met afgelopen dagen zijn de golven op zee, schuimkoppen zo ver je kan zien. De afstand tot de kust is 2,5 km kan je na gaan hoe groot die golven moeten zijn. 

Over J&D is weinig te melden. Ik heb al weer de hele week elke dag water gegeven. De bloesem aan de bomen groeit wel gestaag. 


De oogst nadert, volgende week de fruithandel maar eens bellen om te zie wanneer het hun het best uitkomt dat ik met m’n avocado’s kom.

Blijft nog de vraag:”Wat ga je met 🥑🥑doen als je ze geplukt hebt?”.  🤑 of 🍴🍷.

Het verschil tussen Lidl en Citroën garantie. 

Een tijdje terug heb ik een boorhamer/beitel bij Lidl gekocht. 1500W, slechts €100 een koopje!

Je kan je voorstellen dat dat, met al dat geknutsel aan de pajero, goed van pas komt. Nu dat ding werkte een paar weken prima totdat tijdens het beitelen, tada.tada.tada..tada…tada….ta.da. …………. niks meer. Op naar de Lidl.

Lidl (85 km rijden): “Meneer u hebt hem langer dan een maand u moet het servicenummer onder op de bon bellen.

Cervicenummer 1 eerste maal: “Bel ons gratis number 900258322.”.

Cervicenummer 1 tweede maal: “Bel ons gratis nummer 900258322.”. Zo nu heb ik het nummer wel, dit verwachtte ik even niet.

Cervicenummer 2: “Meneer er komt een technicus langs om hem te repareren, hij zal u eerst bellen “.

Technicus: “Meneer u moet hem terugsturen naar Duitsland, u krijgt per mail instructies en dan kunt u hem kosteloos opsturen.”.

Mail: “Ga naar de site ‘Myreturn’ druk de retourbiljet af en lever hem in bij om het even welk postkantoor.”.

Carmen postkaantoor Puntagorda: “A ha dat moet portovrij naar het buitenland en dat moet worden geregistreerd d.m.v. een barcode reader en die heb ik niet dat kan alleen in Los Llanos.”.

Postkantoor Los Llanos (55km rijden): “Meneer dat kost u aan verzendkosten €37. Portovrij geldt alleen vanaf  ‘La Peninsula’. Dat is het schiereiland, zo wordt hier het vasteland van Spanje genoemd.”.

Servicenummer: “Dat hebt u toch niet betaald hè? Nee! U wordt maandag of dinsdag terug gebeld met instructie wat te doen”.

Lekker goedkoop zo’n boor bij de Lidl maar ……. hier houdt het nog niet op.

We rijden vanochtend net weg uit Puntagorda toen waarschuwingslampje in het dashboard aan ging en piep piep en de onderstaande boodschap op het scherm:

Het linker achterportier is helemaal niet open!

Daarna 27 km elke paar minuten piep piep “Linker achter portier open”. Dus direct na het postkantoor naar de Citroën dealer.  Ik draai de straat van de dealer in en …… weg waarschuwingslampje dat er een deur open staat. Dat noem ik nu eens service! M’n vader zou zeggen: “Hier moet ik wel een grote poep van laten”.

T’zonnetje schijnt weer. 

Na twee dagen met veel regen,

ging vanmiddag het zonnetje weer schijnen,

dit gaf de gelegenheid om de voortgang van werkzaamheden aan de pajero vast te leggen. De kruiwagen zat half vol water maar toen ik hem in beeld wilde zetten viel hij om. Voor het eten weer lekker in het zonnetje een wijntje gedrionken. De zon waardeerde dat, tot morgen. 

Eerste oogstdag en de laatste dag van Johan en Dick. 

Ik zit op de bank en ben gesloopt.


14 bomen van de 52 bomen zijn nu geoogst, geteld en gewogen, dat gaf 14 samuras met zo’n 290 kg avocado’s. 124 kg (475 stuks) van meer dan 250 gram en 167 kg (723 stuks) mt een gewicht tussen 200 en 250 gram. Als ik morgen nog uit m’n bed kan komen breng ik ze naar de groentehandelaar.

Boom 14 was de boom waaraan Johan en Dick hingen. Zie hier het resultaat. 

Toeval wil dat dit tevens de boom was met tot nu toe de grootste opbrengst. 76 kg aan een boom. Aan 4 bomen hing helemaal niets.

J&D liggen nu op tafel het geeft toch een beetje het gevoel van een kater,  hoe moet dat nu verder?

Te felicito, son muy buenos. 

14 zamuras met 292 kg avocados heb ik vandaag weggebracht naar de fruithandel en dat is wat ik te horen kreeg: “Ik feliciteer u ze zien er mooi uit”. Ik moet zeggen dat is erg leuk. Ik heb ook gelijk Oswaldo mijn leermeester van Cocampa op de hoogte gesteld van de goede beoordeling. Ook hij was behoorlijk in z’n nopjes.

Terug thuis zijn we maar weer begonnen met de oogst en nu staan er weer 15 zamuras in de auto. We zitten nu ongeveer halverwege. Vergeleken met vorig jaar hebben we nu twee maal zo veel avocado’s of aguacates zoals ze die dingen hier noemen. 

Buiten het uit de bomen halen, en dat valt niet mee want die dingen hebben een behoorlijke schutkleur, heb ik een hoop administratie. Ik meet per boom hoeveel en welke kwaliteit er vanaf komt. Dus na het oogsten moeten ze worden gesorteerd in A groter dIk heb ook gelijk Oswaldo mijn leermeester van Cocampa op de hoogte gesteld van de goede beoordeling. Ook hij was behoorlijk in z’n nopjes.  an 250 gr. of B tussen 200 en 250 gr. of C kleiner dan 200 gr, geteld en gewogen. Boven zie je me in volle actie.
Waarom ik dat allemaal doe? Om mijn gegevens te kunnen vergelijken met de kengetallen zoals die gelden voor een goede avocado teelt. Maar daarover later meer.

Johan en Dick, epiloog. 

Het is een beetje stil geweest op de blog deze week. Maar stil gezeten heb ik niet. We, Ank en ik en vandaag ook Hazel en Rob hebben drie dagen geplukt, gesorteerd, geteld en gewogen en na de eerste twee dagen heb ik ook nog de hele finca gemaaid. Het is verdomde lastig eerst alle avocado’s tussen de bladeren op te sporen, ze hebben een erg goede schutkleur, en daarna nog eens het zelfde maar dan tussen het dertig cm hoge gras/onkruid. Maar de resultaten zijn er ook naar.

Johan en Dick hangen niet meer.

We hebben inmiddels 549 kg van hun vriendjes verkocht en nu staan er nog eens een dikke 530 kg klaar om morgen naar de groentehandelaar te brengen.

420 kg Hass, 110 kg Fuerte en 22 kg citroenen.

Nog even het verschil tussen Hass en Fuerte.

Dus reeds geplukt 1080 kg (~ 4.600 stuks). Klaar nu? Nee! Nog 18 bomen d.i. zo’n 570 kg te gaan.

En Johan en Dick? Na gedane arbeid is het goed rusten zij worden nu, buiten in het zonnetje, genuttigd met een glas wijn, heerlijk!

Julio is eindelijk begonnen. 

Julio Candelario zou de muren en het pad voor de pajero maken en opknappen. De bekende uitdrukking ‘mañana’ is voor hem voor de volle 100% op hem van toepassing. “Tja het heeft geregend en dus is de grond te zacht”, “Tja ik moet nu eerst m’n werk in Tijarafe afmaken”, “Tja er zijn problemen in Tinizara en die zijn belangrijk en moeten eerst”, etc, etc,  Op een gegeven moment heb ik hem gezegd je begint maandag en anders zoek ik iemand anders. En nu is ‘ie dus gekomen.

Gisteren en eergisteren hebben ze de muur tussen de watertank, aljibe, en het huis gemaakt en vandaag zijn ze begonnnen aan de muur langs het pad voor de pajero. Vanochtend voor achten waren ze er al met een graafmachine, pala. Met een adembenemende ochtendgloren op de achtergrond begon de pala te graven waar ik, handmatig gravend, de moed  had opgegeven. 

Ik moet zeggen het zijn harde werkers. 


Zo en nu heb ik nog maar 5% capaciteit over in m’n tablet en moet ik dus stoppen. ‘K ga m’n wijntje drinken.

1 april en rare bami. 

We hebben vandaag twee fruitbomen gekocht, een vijg en een pruim. Die pruim staat al erg lang op Anks verlanglijst want ze wil pruimenjam maken. Nu eerst heb ik vandaag de bak die ontstaan is door de nieuwe muur tussen de pajero en ons huis gevuld met aarde.  

Er gingen zo’n 12 kruiwagens aarde in en dat was een warm karwijtje, het was 27°C vandaag. Daarna heb ik de pruim geplant. 

Zie je dat twijgje met het gele label er om? Dat is de pruim en m’n 1 april grap.

Na de aanschaf van de pruim zijn we naar de supermercado geweest. Ik wachtte in de auto want ik had m’n werkkleren aan en zag er niet uit. Toen m’n liefje terugkwam zei ik met de bon van de Colmegran, soort Boerenbond, in m’n handen: “Zeg, op de bon staat een kersenbooom en een vijg, klopt dat?” Ank helemaal op tilt gelijk stampvoetend naar de boom; ” Hebben die oelewappers het nu toch nog verkeerd gedaan?” Bij de boom aangekomen zei ze : “Nee hoor op het label staat op dat het een pruim is!?”, ik: “Oh dan heb ik het zeker met m’n bril van 1 april gelezen.”. Nu ik verzeker je die kwam aan, haar antwoord zal ik maar niet herhalen.

Zo ik ben nu net onder de douche geweest, die rode aarde gaat in je poriën zitten hoe goed je je ook wast je handdoek kleurt toch fraai bruin/rood. Anky is aan het koken, ‘Rare Bami’ ik ben benieuwd.

Snoeien. 

Na een paar dagen van erg warm weer, zo’n 28° was het vandaag iets koeler. 

Veel beter om te werken. De heren die aan de muren en het pad voor de pajero werken schieten goed op. Ze werken erg netjes en weten goed wat ze doen, ze leggen precies de vinger op de zere plekken in mijn ontwerp. Met m’n stomme kop was ik er van uit gegaan dat e.e.a. wel paralel zou zijn …. niet dus. 

Ik ben maar gaan snoeien en dat is ook erg nodig. T ‘levert wel weer een hoop hout op voor de houtkachel. 

Zo, ondanks de lagere temperaturen heb ik me een hoedje gezweten. 23° zonder wind is toch best warm.

Morgen naar Los Llanos, zowel Ank als ik hebben schoenen nodig.

Avocado’s, hoe goed heb ik het gedaan?

Vandaag heb ik het laatste weegbriefje van de groentehandelaar gekregen. Eindelijk kan ik dus het overzicht van 2017 voor de avocado oogst af maken.

Overzicht van behaalde resultaten:

  1. Oogst: 2016 = 408 kg en in 2017 = 1.684 kg. Dat is vier maal zo veel!
  2. Doel kwaliteit A > 85%, 2016 = 24% en 2017 = 73%. Dat is bijna volgens de norm.
  3. Het aantal kg avocado’s per vierkante meter boomoopervlak moet zijn 1,5 tot 2 kg. 2016 = 0,5 kg/m2 en 2017 = 1,8 kgm2.
  4. Totaal aantal geoogste avocado’s +/- 7.000 uit 52 bomen.

De samenvatting is wel een simpele weergave van alles wat we gedaan hebben, zie onder.


Dus vergeleken met vorig jaar behoorlijk veel beter. Maar is het nu goed? Geen idee, avocado’s geven het ene jaar veel (on year) en het andere jaar weinig (off year). Was vorig jaar en normaal ‘off’ jaar en dit een normaal ‘on’ jaar? Volgend jaar weet ik meer.

Enige tijd geleden kreeg ik de vraag: “Haal je al die investeringen er nu wel uit?”. Dat antwoord is in ieder geval JA.

Balen. 

Ik had het zo mooi gepland. Julio bezig met het pad en de muren en ik snoeien lopen we elkaar ook niet in de weg.

Nu dat snoeien gebeurt uiteraard maar na maandag kwam er niemand meer opdagen voor het pad en de muren. Donderdagavond ben ik naar hem toe gegaan en heb zijn vrouw gesproken. Tja het was allemaal een beetje problematisch deze week want het was een beetje een ‘lio’ ( een rommeltje), Julio’s vader was ziek en er waren overal problemen”. Tja en daar boven op niet comuniceren doet de zaak ook een goed. Maar goed vrijdag middag kwam hij naar ons toe met excuses en de belofte dat ze maandag weer kwamen. Nu maar hopen dat hij aanstaande maandag bedoelde.

Een ding is zeker, hoewel zijn mensen goed en hard werken meer werk krijgt hij van mij niet. Ik ben er klaar mee. Zover zijn ze nu. 

Zo’n muur bouwen ze door twee touwtjes te spannen op een afstand van 40 cm en dan stapelen ze stenen keurig op elkaar in twee rijtjes tussen die touwtjes. De ruimte tussen de stenen wordt opgevuld met cement. 

In het grijze gedeelte zit de cement er al tussen en vooraan niet. Als alle muren klaar zijn dan komt de ‘torta’ er nog op dat is de afwerklaag.

Vrijdag zijn we wezen eten bij ‘El Ingeniero’. Dat is een vrij nieuw restaurant vlak bij Santa Cruz wat is gemaakt in een erg mooi oud pajero achting gebouw.  De kwaliteit was erg hoog net als de prijzen, deed ons aan Holland denken.

We hebben het trapje. 

Ja hoor vanochtend om even voor achten was Benjamin er weer. Hij heeft het trapje tussen het pad voor de pajero en onze eigen toegang gemaakt. 

Al vlug kwam hij vertellen dat de elektriciteit van de betonmolen kapot was. Hij had de stekker uit een Nederlandse stekkerdoos getrokken en kreeg hem er niet meer in. Ik ging kijken en frommelde hem er gewoon in. Hoe dat nu weer kon, ik zeg tegen hem er zit een kinder beveiliging op. Hij: “Zegt u nu dat ik een kind ben?”, ik: “Sorry Benjamin, het is een kinderbeveiliging jij kreeg hem er niet in en ik wel ….”.

Alleen nog opruimen. 

Zo de temperatuur is gelukkig wat gezakt. Het is extreem heet geweest voor de tijd van het jaar. Ze zeggen wel eens dat Hollanders veel over het weer praten nu dat is hier echt nog een graadje erger. Dit was de afgelopen week. 

Aan het werk voor de pajero is de afgelopen twee dagen hard gewerkt. Vanochtend waren er op een geven moment zelfs zes man. Mijn cementmolen was niet groot genoeg en er kwam zwaarder geschut. 

Nu is het op opruimen na af, ik dacht het nooit af zou komen maar ik ben nu toch tevreden. 

Druk, druk, druk. 

Het werk aan het pad voor de pajero en de muren voor de cactustuin is klaar. Vandaag hebben ze opgeruimd.

Morgen drie afspraken in m’n agenda het begint een beetje op m’n agenda bij Krehalon / Synclair / Plastopil te lijken. Ik zeg begint lijken t’is toch een beetje anders, ik heb nog nooit met zo veel plezier naar een drukke agenda gekeken.

  • 09:00 uur Miguel komt de palmboom snoeien.
  • 12:30 uur Oswaldo komt m’n snoeiwerk van de avocadobomen beoordelen.
  • 17:00 uur BBQ.

We hebben een pruim. 

Ank komt vanochtend helemaal enthousiast binnen lopen met de woorden:”Ik heb een pruim”.  Ik was niet echt verbaasd maar ze sleepte me mee naar buiten en ……. verhipt er zit al een pruim van ca. 1 cm aan ons boompje wat we twee weken geleden geplant hebben.  Nog niet voldoende om jam van te maken maar toch, wie het kleine niet eert …

Ik ben druk bezig geweest de puinhoop die het snoeien van de palm met zich mee bracht op te ruimen en zoals je weet ben ik dol op getallen, wees niet bevreesd er volgen geen groeikarakteristieken van de pruim maar ik kon niet nalaten te tellen wat er vanafgekomen was.

Dit zijn de ‘oksels’ van de 48 palmbladeren van zo’n 3,5 m lang. De bladeren zijn inmiddels door de versnipperaar gegaan maar de oksels zijn te groot.

58 takken met trossen zaad. De stelen heb ik er afgeknipt want ook die worden versnipperd. 

Iemand interesse in 48 trossen palmzaad of die weet wat je er mee kan doen?

De gele zijn van vorig jaar en de groene van dit jaar.

Nog even een overzicht van het door Julio uitgevoerde werk. Zoals het was. 

Zoals het nu is. 

M’n kruiwagen is niet meer zo mooi geel, ze hebben er cement mee gekruid. De werklui hier pakken gewoon alles wat ze nodig hebben.

Vanochtend heb ik 90m2 worteldoek gekocht voor onder de grijze gravel die in de tuin voor de pajero komt. Dat wordt de basis voor de cactustuin. Motto niet te veel onkruid dat is alleen maar meer werk.

Effe een paadje aanleggen. 

Kan je niet even een paadje aanleggen. Een verzoek van m’n bezige bijtje. T’stond wel niet in de planning maar ja. Dus aan de gang. Nu dat zat even tegen. Blockes gekocht voor de zijkanten en met de pikhouweel aan de slag. De grond is hard en zit hier vol stenen en ……… shit een elektriciteitskabel. 

Dit is dus de voeding van ons huis. De kabels (16mm2) zijn niet door maar wel beschadigd en ook de reservebuis waar in de toekomst de internetkabel voor de pajero doorheen moet is kapot. 

Op naar de Ayumar waar Anna me de reparatiespullen heeft verkocht en morgenochtend aan de gang. Blijft toch een vreemd gevoel dat de mannelijke bediende zegt:”Even aan m’n collega vragen” en dat Anna, met veel kennis van zaken! me vertelt wat ik doen moet.

Even een paar foto’s van cactusbloemen, deze is ca. 10 mm. 

Deze zijn bijna 20 cm. Ik zal er nog een plaatsen als ze helemaal bloeien. Blijft vreemd een bolletje van 10 cm met een bloem die twee maal zo groot is. 

Druk dagje. 

Vanochtend moesten we om 9 uur bij het meetingpoint van de hulpgebouwen van de sterrenwachten op de Roque de Muchachos zijn dat is 45 min rijden. Dus allemaal op tijd uit bed en slinger de slanger op naar 2.600 m hoogte. La Palma is een van de drie plaatsen in de wereld (samen met Hawaï en Chili) voor observatoria. Reden is dat de Roque de Muchachos bijna altijd boven de bewolking uitkomt zoals erg goed te zien is op de volgende foto. Ook de totale afwezigheid van luchtvervuiling is hiervoor belangrijk. 

Het bezoek zelf was erg indrukwekkend. We bezochten de William Hershell telescoop. Een historische plaats want deze telescoop heeft als eerst het bestaan van zwarte gaten aangetoond die tot op dat moment alleen nog in theorie bestonden. Toch wel apart. De grote lens van deze telescoop heeft een diameter van 4,2 mm. Een eindje verder staat er een met een diameter van 10,2m en later dit jaar valt het besluit of er een komt met een lens van 30 m! Maar deze was ook echt indrukwekkend. 

In de grote ronde bak aan de onderzijde hierboven zit dat dure stukje glas.

Het was erg fris in de bol van de telescoop. De temperatuur wordt daar gelijk gehouden aan de buitenlucht in dit geval 6°C. Dat is nodig om beslaan van apparatuur en trillingen van de lucht tegen te gaan als het luik opengaat. In onderstaande foto is de zwarte ring de vaste wereld en het witte gedeelte incl de bol! is draaibaarbare deel.

Daarna nog even de Roque zelf bezocht. Het werd een kort bezoek ivm hoogtevrees van deze en gene.

Die hebben we net bezocht.

Op de terugweg nog even het veld met Enchium Wildpretii bezocht. 


Echt indrukwekkend. Vanmiddag heb ik de theorielessen van de cursus Poda de Citricos, snoeien van citrusbomen, gevolgd. Geen knappe lerares dus ook geen foto. Morgen de praktijk lessen, hier zal ik wat foto’s maken.

Wat Hebbie gedaan? Ik heb de takken van een avocado wit geschilderd. 

T’is stil hier zonder m’n bezige bijtje. Ik ben weer aan het snoeien en heb, zoals jullie hebben gemerkt, weinig te vertellen. Hier met m’n nieuwe handschoenen want ik had m’n oude ergens neergelegd en die kan ik dus niet meer vinden. De camera/telefoon staat hier op de grond, niemand om de camera vast te houden, de berg gesnoeide takken is dus nog hoger dan hij hier lijkt. 

En die witte boom? Dat lijkt wel een Dominikaanse kerstboom, ik ook trouwens. 

Dat is weer nodig omdat zijn takken niet tegen rechtstreekse zon kunnen, de bast verbrandt dan en dat geeft weer problemen met de sapstroom. Als een boom te weinig bladeren heeft ontstaat er te weinig voeding voor nieuwe bladeren en de avocado’s. De takken komen in de zon wat ook nog problemen met die sapstroom geeft en het resultaat laat zich raden.

T’zit er weer op. 

Gisterenavond lekker gegeten bij Los Naranjos. 

Vanochtend nog even bij een bakkie leut nagekletst,en nog even een paar avocado’s scoren,

zijn ze weer weg (met achterlating van een elektrische tandenborstel en twee onderbroeken).
Zo, na het bezoek van Anks tante en nicht, haar eigen bezoek aan Nederland en nu het bezoek van onze dochter met haar vriend en zoon keert nu, na een dikke maand, de rust weer terug op ‘Finca Juan Pala’.

Badkamer pajero. 

Zo gisteren maar weer begonnen. Eerst de definitieve inrichting bepaald. Dat is nodig om de plaats van de electriciteitsleidingen te bepalen. Het zou zonde zijn eerst een muur te maken en hem daarna weer te moeten openbreken.

De inrichting. 

Dit wordt de zijkant van het het raam op de onderzijde van de foto boven. 
En zo ziet het er uit vanaf een afstandje.

Omdat me verzekerd is: “Hans zonsondergangen blijven plaatsen”, nog even een leukigheidje. Tijdens ons bezoek van vorige week geen enkele echt mooie zonsondergang. Zondag gingen ze weg en maandagavond. 

Zondag?

Vandaag samen met Rob weer hard gewerkt aan de pajero. Op zondag? Ja alle dagen zijn hier gelijk waardoor verschil tussen door de week (werken) en weekend (vrij) vervaagt. Ik ben altijd vrij en geniet daar nog steeds van. Dus toen Rob voorstelde om vandaag wat te doen, waarom niet?

Gisteren was ik al begonnen met de basis voor de deur tussen de kamer en de badkamer maar raakte steeds in de war over het aantal leidingen dat er door moest lopen dus eerst de tekening maar aangepast. Zoals je ziet als je druk bezig bent kan je in de war raken. 

Dit is nu de basis voor die deur aan de linker zijde in de tekening. Onder het plankje op het cement zit het kanaal voor het afvalwater van de keuken, daaronder het kanaal voor de electriciteitsleidingen. Zoals je ziet hebben we nog wat te doen. 

Daarna hebben we de onderkant van het slaapkamerraam gemaakt, helemaal links op de foto. Helemaal rechts is de badkamer en er tussenin komt de woonkamer keuken. 

Zo dat wat betreft de pajero. Nu wéér een zonsondergang. Hij was weer bijzonder. Boven zee was het helder maar tussen ons en de rand van het eiland, nog in de zon, hing een wolk. Je krijgt dan dit beeld. 

Enne ik barst van de spierpijn in m’n armen en schouders door het schuren gisteren van de tea! balken die onder de gemaakte cementen brug boven het badkamerraam zitten.

T’wordt warmer. 

Het is leuk om te kunnen zeggen dat het in Holland warmer is dan hier. Al dagen achtereen is het zo’n 23 a 24°C, perfect om te werken aan de pajero. Maar …. volgens Vicky de meterreologe van RTVC  gaat daar verandering in komen. Vanaf het weekend gaan de temperaturen significant omhoog en zoals jullie weten …. Vicky heeft altijd gelijk. 

Vandaag alleen gemaakte fouten bij de bouw van de pajero opgelost. De basis voor de muursteunen tussen de badkamer en de woonkamer was te smal en de basis voor de deur tussen de woonkamer aan de slaapkamer was 4 cm te hoog.

De te smalle basis.  

We hebben steunen gemaakt inde de houten frames en die frames wat smaller.

De basis voor de deur tussen de slaapkamer en de woonkamer hebben we helemaal weg moeten hakken. Toen we daar mee klaar waren vond ik ook nog de streepjes die de juiste hoogte aangaven. Ik heb me dood geërgerd dat ik zo’n stomme fout heb kunnen maken. Gelukkig weet het wel hoe het kwam. Het was Ank’s schuld! Zij kwam steeds vragen ben je al klaar kunnen we een wijntje drinken …. en ja dan ga je je haasten en fouten maken. Hieronder het nieuwe werkstuk. Tot drie maal toe nagemeten op de juiste hoogte. Zie je de streepjes?, nu zit het goed. 

And than the walls came tumbling down. 

Zo vandaag het gisteren gemaakte plafonnetje op de houten kozijnen van de deur tussen de slaapkamer en woonkamer gemonteerd. Het zit nu weer op precies de zelfde plaats als bij de oude, 150 cm hoge, deur. En daarna die constructie in het gat in de muur geplaatst. 

Dat klinkt wel gemakkelijker dan het was. Toen we de zware constructie overeind zetten raakte hij de zijkant van de muur waardoor er zowel links als recht veel stenen naar beneden vielen. Een er van kreeg ik op m’n borst en dat zal morgen wel een fraaie blauwe plek zijn.

Hoe dat kan? Nu de muren van die oude pajero’ worden gemaakt uit stenen met een grootte van 1 tot 4 voetballen. Ze worden keurig op elkaar gestapeld zodat de totale dikte ongeveer 60 cm wordt. De grote stenen worden gefixeerd met kleinere en de ruimte tussen de twee buitenkanten, ‘de spou’, wordt gevuld met kleinere stenen en dat geheel wordt dan gefixeerd met klei. Op de buitenzijde komt een laag cement. De onderstaande foto zie je de muur aan de linkerkant van de doorgang van bovenstaande foto. Je ziet erg goed de grote stenen de kleine in het midden en de klei die het geheel moet fixeren. 

Nu dat geheel is ontzettend sterk …. totdat … je het evenwicht verstoort wat wij met onze bouwactiviteiten deden. En als het dan gaat dan gaat het ook.

Maar goed er is niets gebeurd en het geheel is inmiddels met een cementen korset verstevigd. Morgen gaan we de zijkanten opvullen met cement zodat we weer een net en sterk gat krijgen.

T’wordt steeds gecompliceerder. 

Als je de muren repareert moet je wel gelijk de elektrische leidingen en montage dozen plaatsen. Een buis voor elektrische draden later toevoegen is zéér moeilijk dus beter drie maal nadenken. 

Bovendien is het belangrijk dat die inbouw doosjes op de juiste plaats zitten ander passen later de montage platen niet of ze sluiten niet goed aan op de muur. Dus malletjes maken. 

Kijk daar zit er een. 

Als deze twee doorgangen klaar zijn ga ik het dak aan de binnenzijde reinigen en daarna moet de oude stucklaag er af. Verder moet ik deze week met Fernando gaan praten om te zien of hij het badkamerraam, de ramen en deuren wil maken.

Als je zo bezig bent en je kijkt om je heen is het voortdurend genieten.

Het uitzicht van de pajero.
Ook dit is een bloem.
CALLA, ZANTEDESCHIA

Dak twee. 

Na een erg mooie zonsondergang eergisteren. 

En gisterochtend indrukwekkende wolken partijen boven Cruz de Matos vlak voor de zon over de Caldera kwam. 

Het grote dak van de pajero schoongemaakt. Ter herinnering de situatie voor reinigen. 

Drie uurtjes met de hogedruk reiniger (en later een dag spierpijn in m’n schouders). 

Geeft weer een fantastisch resultaat. 

Maar ik zie, pas op de foto’s!, dat ik toch wat stukjes heb overgeslagen dus nog ff vandaag.

Keihard. 

Dit weekend heb ik de tekeningen van de ramen en deuren van de pajero gemaakt en ze naar Fernando de timmerman gebracht onder het motto “Als de berg niet naar Mozes komt gaat Mozes maar naar de berg”. Na drie niet nagekomen afspraken om langs te komen en ze op te meten was ik het zat. Als Hollander vindt je dat toch een beetje gênant maar als je dan aan z’n deur staat wordt je zeer hartelijk ontvangen. Duizend excuses voor het niet langskomen maar hij had elke dag van 7:00 to 20:00 uur gewerkt en gelijk wordt overgegaan tot de orde van de dag. Moet kunnen toch?

Vanochtend eerst op zoek geweest naar de juiste kleur vernis. Fernando adviseerde “Alerce” (lariks, de hardste naaldhout soort) te gebruiken en die met rode Caoba (mahonie) kleurige vernis te verven. Nu die is dus nergens te vinden. Maar Ricardo van Ferrepalma wist de oplossing meng 50/50 Caoban naturel met Teka naturel (teak) dat zou precies de kleur van Tea geven.

Foto van Ricardo’s kleurenkaart.

Maar uiteraard was die vernis niet op voorraad maar hij bestelde die meteen. Donderdag, niet mañana dus, maar of dat veel verschil maakt met ‘mañana’ …. we gaan het zien.
Vanmiddag de electriciteitsbuis gelegd voor de verlichting onder het afdakje wat naast de badkamer komt. De buis moest tussen de stenen door. Nu dat viel …….. erg tegen. Wat zijn die stenen in de muur hard, keihard. Slijpen met de haakse slijper gaat niet dus maar boren en hakken. De boor was geen lang leven beschoren.

Blauw, boor zoals die hoort te zijn met een hard metalen plaatje. Geel wat er na een paar gaten nog van over was.

Maar zoals velen van jullie weten ben ik veel eigenwijzer dan zo’n stomme steen en zie daar. 

De lat aan de bovenzijde geeft aan waar de nok van het badkamerdak komt.

De plaag is er weer. 

Toen ik vanochtend de waterstand van de beregening ging opnemen zag ik dat ‘de plaag’, de Arañas Cristalinas, weer in m’n bomen zitten. Deze kleine spinnetjes bouwen hun nesten onder de bladeren en ze leven van de sappen uit die bladeren met als gevolg dat die na verloop van tijd afsterven. Nu wil het geval dat die bladeren ook de voeding leveren voor de avocado’s en je snapt het al dat gaat niet samen. Die spinnetjes zijn een jaarlijks terugkerend probleem. Zodra het warmer wordt komen ze en hoe warmer het is hoe sneller ze zich voortplanten. 

Dus actie, harde actie!  Die spinnetjes hebben een bijzondere hekel aan zwavel dus zwavel kopen. Daar kwam nog boven op dat de lieftallige Vicky van het weerbericht een calima aankondigde, dit weekend temperaturen van 35 (El Hierro) tot 40°C (Fuerteventura). 

Dus niet alleen harde maar ook snelle actie geboden. Na het eten direct naar de Colmegran, soort Boerenbond. Daar moest ik m’n carnet dat ik bevoegd ben om dit landbouwbestijdingsmiddel te gebruiken laten zien. Ik vertelde de bediende dat ik graag een foto wilde maken als ik hem m’n carnet liet zien. Nu daar schrok hij behoorlijk van. Ik legde hem uit dat het voor m’n blog was en dat was dan wel ok maar aan z’n blik te zien was hij niet echt overtuigd. Terwijl ik hem dat aan het uitleggen was stond er naast me een lieftallige dame die schijnbaar verdiept was in een reclamefolder. Toen ik de bediende zei dat iemand de foto moest maken zei die dame zonder op te kijken:”Oh dat doe ik wel”. Ze was dus niet zo heel erg verdiept in die folder. 

Intussen is het wel te warm geworden om die zwavel, die in water moet worden opgelost, te gaan sproeien. Verbranden de bladeren weer door al die kleine lensjes die de waterdruppels vormen en dat wil je ook niet. De snelle actie moet dan maar morgenochtend om 06:30u beginnen. Dus ben ik maar weer aan de pajero begonnen zodat Fernando als hij aan het dak wil beginnen niet op mij hoeft te wachten. T’zal wel andersom zijn maar ik wil hem geen excuus geven. 

Nu nog even een bloempje en wel een erg mooie in een vetplant. 

‘Jammer’ geen foto. 

Vanochtend de laatste 30 bomen met zwavel behandeld. Toen ik de tank van de sproeiinstallatie aan het vullen was met beregeningswater schoot de sproeikop van de vulslang. Kan je je voorstellen wat er gebeurt als water dat een druk heeft van 4 bar vrij uit een tuinslang spuit? Nu die slang vliegt alle kanten op terwijl het water er met grote kracht uit spuit. Tegen de tijd dat ik hem te pakken had was ik doorweekt. Jammer voor jullie maar gelukkig heb ik daar geen foto van.

Nauwelijks was ik weer begonnen of daar kwam een wat oudere man aanlopen. Hij was gekleed in z’n pyjama met daarover een ochtendjas. Hij kwam me vragen of al die herrie (van de pompmotor) nu echt moest voor de derde keer (niet waar tweede) om 8 uur s’morgens. Daarna kreeg ik een heel verhaal over het mooie eiland La Palma waar de laatste jaren zoveel zoveel geluidsvervuiling was. Het bleek een Duitser te zijn die achter onze buurvrouw Annie woont. Toen ik me voorstelde stelde hij zich voor met “Aleman” wat Duitser betekent. Nu ken ik hier vijf Duitse buren en drie daarvan zijn verschrikkelijke zeuren.

Vanmiddag maar weer aan de muur van de pajero gewerkt. Valt niet mee die zware stenen omhoog sjouwen 

Morgen naar Los Llanos. 

Hoewel ik voor beregening dit jaar voldoende water heb, ben ik al maar het rondkijken voor volgend jaar. Een Duitse die bij Ank op Pilatus zit had water te koop. Daar eerst achteraan geweest. Maar …. dat is water van ‘El canal’ dat uit de bolsa beneden komt en dat kan niet naar boven. Jammer de prijs was schappelijk. Daarna maar weer aan het werk aan de pajero. Ik moet zeggen met 30°C valt dat mooi niet mee.

De latij boven de badkamer deur. 

En de muur boven het badkamerraam. 
Maar onze lieftallige Ank staat regelmatig met een groot glas koud water naast me met de opdracht:”Drinken!”  Nu ik heb ooit een niersteenaanval gehad dat wil ik dus echt wel. De zweetdruppels lopen over m’n bril en bij een van de schoonmaakacties, knap ….. de brug tussen de twee glazen in tweeën.  Nu heb ik het wel gerepareerd met een kroonsteentje maar ja …. morgen voor een nieuwe bril naar Los Llanos. 

Wat nu?

Ik heb wel eens verteld dat we s’morgens moeten wachten tot de zon over de Caldera Taburiente heen moet komen voor het licht wordt en …….. warmer! S’nachts komt ook de wind omlaag van de berg en daarna, zodra de zon zich vertoont, draait hij 180° en komt van zee. E.e.a. is goed te zien op de onderstaande foto die de gegevens weergeeft van m’n weerstation. 

Vandaag de het dak van de pajero weggehaald waar de goot tussen het dak van de woonruimte en de badkamer moet komen. 

Daarbij stuitte ik op een onverwachts probleem. 

De horizontale draagbalk van het dak (de ‘dormiente’ ofwel slaper) van de korte kant is met een opvallende verbinding gekoppeld aan die van de lange zijde. Probleem is nu dat de ‘koppeling’ zit op de plaats waar ik de goot (blauwe lijnen heb gepland. Ik moet dus de koppeling er af zagen op de plaats waar ik de gele lijn heb gezet.

Maar …… wat nu, kan dat wel? Hij zit er tenslotte niet voor niets. Maar eens met Fernando gaan praten.

Twee opvallende beestjes gezien. Een konijn op weg naar de moestuin.  

En een Monarchvlinder, volgens Wikipedia een Noord-Amerikaanse vlinder.  Zal deze de oversteek wel hebben gemaakt. Er zitten er hier veel trouwens alleen fotograferen is lastig ze gaan nauwelijks zitten. 

Verplicht niets doen. 

Hoewel de temperatuur vannacht niet onder de 24° is geweest ben ik vanochtend vol goede moed aan de pajero begonnen. Het huidige dak moet er af en vanzelf gaat dat niet. Maar om 10:25 uur was het al 32°C, stond ik daar met m’n goede gedrag in het zonnetje. 

Toen ik natte voeten kreeg van het zweet dat in m’n schoenen liep ben ik maar gestopt, ik ben toen lekker onder ons terrasdak een boek gaan zitten lezen.

Gisteren ben ik druk geweest met het uitzoeken van nieuwe dakpannen (tejas). Ik wil er het zelfde type op leggen maar eigenlijk niet die rode zoals wij die op ons dak hebben dat geeft te veel contrast met het oude huisje. Hieronder volgend de alternatieven waar we uit willen kiezen. Nog iemand suggesties?

Rojas (te modern)
Roja envejecida (te kunstmatig)
Centenaria tierra (te licht zie foto onder)
Fosca

Van de Centenaria tierra heb ik het onderstaande voorbeeld gezien. 

Nu wacht ik op een voorbeeld van de Fosca. Ricardo beloofde er mañana een mee te nemen maar ja een afspraak in Spanje die met mañana begint …. Julia zijn vrouw was er vanochtend en die was heel verbaasd, hij had alleen bananen mee gegeven. Ze beloofde dat ze het voorbeeld vanmiddag zou meebrengen. Nu ja da’s in iedergeval niet mañana.

En het weer? Momenteel 14:30u, is het 34°C. Ik erger me maar aan een ding. 

De blauwe ring zijn wij en stokjes wijzen naar waar de wind vandaan komt. Conclusie: Bij de BRIF hebben ze hun weerstation verkeerd gemonteerd of alle brandweermannen zitten hun windvaantje de andere kant op te blazen.

T’was verrekkes warm vandaag. 

Vannacht was de minimum temperatuur 25,9° en om 9 uur was het al 33°C.  

Nu moesten we vandaag voor een hele reeks boodschappen naar Los Llanos dus ik hoefde gelukkig niet te werken. M’n nieuwe bril was klaar, Ank had een zonnebril nodig, ik had verf kleur Tea nodig, de witte wijn was op en die kost bij de Hyperdino in El Paso €0,75er fles goedkoper dan hier, ik moest naar IKEA voor een prijsopgave voor de keuken voor de pajero, we moesten boodschappen doen bij de Lidl en ik had 32 mm slang nodig om slechte stukken in de huidige slang van het beregeningssysteem te vervangen en daarvoor moesten we bij AgroIsleña zijn. Kortom een druk dagje.

Bij AgroIsleña zag ik iets wat mijn motorrijders hart (ik heb motor gereden van 1972 tot 2015) sneller deed kloppen …. een motorfiets met een diesel motor. Een Royal Endfield. Ik had er wel eens van gehoord maar er nog nooit een gezien. En zie hier, volgens de eigenaar zo’n 50 jaar oud en gebouwd in India. 

Wat de warmte betreft, toen we thuis kwamen om half vier was het 30° sinds vanochtend was de temperatuur gezakt!  De natuur kreeg daar ook erg in en om ca. 17:00 uur schoot de temperatuur ineens omhoog naar 37°C. Als je daar meer over wilt zien klik dan op de betreffende link ‘een lekker klimaat’ in het hoofdstuk “Home”, je ziet daar hoe de temperatuur zich heeft gedragen vandaag. Nu om 9 uur is het nog steeds 34°C. Zoals gezegd het was verrekkes warm vandaag.

Oh ja, als er iemand is de me aan een oude Harley kan helpen dan erg graag, ik mis zo’n brombeer verschrikkelijk.

Ikke toen ik 19 was. 

Weer een calima. 

Ondank de warmte, gisteren 31 en vandaag 36°C vanochtend op tijd toch maar weer aan de pajero begonnen. Even een satalietfoto van die woestijnstof die met de calima mee komt. 

De draagbalk boven de slaapkamer deur is af. Op onderstaande foto ben ik, in dat gat, bezig aan die draagbalk en kan je goed de stoffige hemel zien. De nieuwe dakpannen, kleur Fosca, zijn besteld ze komen over een maand. 

Daarna de muurafwerking bijna klaar gekregen. In het totaal heb ik vier badges cement gemaakt en bak voor bak naar boven gedragen. Knap zwaar werk.  

Vanmiddag maar rustig aan gedaan bovendien kwamen Rob en Hazel langs voor een koppie thee (koffie voor mij ik vind thee een soort verontreinigd water). De dames hadden het warm en dat was het ook.

Aan de ‘Koningin van de nacht’ komen weer knoppen. Hier het eerste begin een knopje van 4 cm. Haast niet te geloven dat daar zo’n prachtige bloem van 20 doorsnede uit groeid. 

No( even de originele foto. Ik vind het ontzetten leuk wat je met een klein beetje moeite op je Ipadje voorelkaar krijgt.  

In slopen ben ik goed. 

Ondanks de aanhoudende warmte weer best wat gedaan. In de pajero is de temperatuur door die dikke muren bovendien erg aangenaam. De muren van de pajero zijn voorzien van een slechte kalkachtige stucklaag, die moet er vanaf om te worden vernieuwd en bovendien moeten er electriciteitsleidingen in worden aangebracht. Nu  met behulp van een hydraulische boorhamer c.q. beitel gaat dat slopen me goed af. Probleem is alleen dat dat ding niet licht is en kennelijk steeds zwaarder wordt. Nadat de helft van de slaapkamer was gedaan begonnen bovendien m’n handen te tintelen dus maar even gestopt morgen verder.

In den beginne:

En na zo’n uurtje of drie bikkelen en het afvoeren van vier kruiwagens cement. 

Wat een enorme ruimte hè met zo’n panoramafoto.

Onder het motto de wonderen zijn de wereld nog niet uit even dit. Gisteren heb ik een foto laten zien van een bloeiende bisschopsmuts (eerst abusievelijk monnikskap genoemd). Die bloem was toen geel. 

Wat zie ik zojuist tot m’n grote verbazing? Die bloem is nu roze!

Eclips. 

Ik zal jullie niet weer vervelen met mijn geworstel in de pajero maar wel met iets wat misschien wel leuk is, een zonsverduistering. Nou ja een beetje dan het werd ook niet echt donker maar door de filtering van de woestijn stof, ja nog steeds calima en al vijf dagen boven de 32°, was hij wel erg goed te zien!

Beetje ingezoomd.

Mira a la estrellita. 

Vandaag naar de Oogarts in Santa Cruz de La Palma geweest en weer wat geleerd. De vorige oogarts had gezegd dat Anks linker oog moest worden gelazerd. Hij had een briefje geschreven dat ze voor een OCT naar een oogarts in Santa Cruz moest omdat hij zelf de benodigde apparatuur alleen op Tenerife had staan. Bij de dokter aangekomen vraagt de assistente of we een autoriseerings nummer van de verzekering hadden ……..????? Blijkt dat we voor deze behandeling toestemming voor vergoeding nodig hadden.  Dus ik vraag haar wat kost het dan betaal ik wel en zie dan wel dat ik het later declareer. €90 nu dat is te doen om te voorkomen dat ik nog een keer anderhalf uur heen en terug moet rijden, nu dat was ok dus op naar de dokter.

Mira a la estrellita señora /Kijk naar het sterretje mevrouw.

“Mevrouw uw rechter oog is ok maar door uw linker oog zie ik niets dus u ook niet.” Het oog moet eerst worden schoongemaakt en dat moet ik eerst met de behandelend arts overleggen”. Hij bellen maar zoals te verwachten die nam niet op. Na wat heen en weer gepraat bleek dat hij met schoonmaken lazeren bedoelde en achterlijke ik dacht dat die OCT de lazer behandeling al was maar dat bleek alleen een vooronderzoek van het oog te zijn. En achterlijke ikke:”Maar die man kan toch alleen maar concluderen wat u ook al zegt?” Dat was wel waar maar ….. dat zag ik natuurlijk weer helemaal verkeerd. Dus wij een eindje wandelen in afwachting van het terugbellen van de eerste oogarts. Dat kwam goed uit want ik had ook geen €90 bij me.

Na een half uurtje bleek de goede man gebeld te hebben en zich e.e.a. niet meer te herinneren. Toen bovendien bleek dat dat lazeren ook nog eens €200 kostte leek het ons toch een goed idee om maar even om toestemming  voor de behandeling te vragen. Dus maar weer terug naar huis en langs de Lidl. Voor we gingen moest ik eerst een foto van Anks linker oog op de PC maken kon ik de verzekering uitleggen dat dit helemaal niet goed was …… nu en dat zie je toch gelijk?

Ter info: Santa Cruz ligt hemelsbreed op 25 km afstand. Wij rijden echter 60km. Dit komt omdat er elke 100m een bocht in de weg zit van gemiddel zo’n 90°. Zodoende rij je er dus anderhalf uur op.

Historische uitroep van een van onze gasten:”Je had wel gezegd dat er veel bochten waren maar dat het er zó véél zijn …..”.

Vrouwen zien het gewoon niet. 

Het plan:

Het plaatsje voor de pajero met een BBQ. Er moet een muur komen tussen de pajero en de aljibe. Alternatief was de muur ook nog door te trekken tot op de aljibe. Doel een privé plekje uit het zicht en de wind waar je b.v. kan ontbijten of zonnen.

De discussie: Het plan is er al lang maar en had ik al vaak uitgelegd maar daar werd verder niet op gereageerd. Maar nu had ik deze tekening gemaakt en met m’n bezige bijtje en visite ter plekke doorgenomen. Nu, toen had ik het gedaan ……. hoe ik het durfde voor te stellen, het hele uitzicht naar de knoppen. Het alternatief heb ik gelijk maar laten varen maar die muur wilde ik echt wel. Dus aan de gang met blockes en de BBQ die we gisteren gekocht hebben om het voor de dames inzichtelijk te maken. 

Het resultaat:

De reactie: Goh is toch eigenlijk best leuk en ja dat verlies aan uitzicht valt toch ook best mee. Kunnen we die spiegel niet horizontaal ophangen net als in Almere?”  Ja natuurlijk goed idee (was ik al van plan maar ja er zaten nog geen haken in de muur dus had ik hem even rechtop gezet. Zo nu kunnen die zestig blockes van zo’n 15 kg per stuk weer op de pallet ……… zucht, en dan zeggen ze nog dat ik ongeduldig ben.

Voor de broodnodige afwisseling een zonsopgang. Beetje vreemd want hij gaat op aan de andere kant van de berg. 

Let ook op het lege basin. Het water voor bevloeiing in Puntagorda is op, daarover meer in m’n volgende blog.

Niet alleen ons Zeeuwen bin zunig. 

Toen ik van de week een stukje hout aan het zoeken was voor mijn werk aan de pajero ontdekte ik iets bijzonders. Een van de oude dakspanten (ticeras) die in het dakje van de badkamer had gezeten bestond uit twee aan elkaar gezette stukken. 

Het gebruikte tea moest vroeger uit de bergen komen. Het werd daar uit de kern van de Canarische den gewonnen. De rijkere Palmeros konden zich een ezel veroorloven maar meestal werd dit loodzware hout op de rug naar beneden gesjouwd. Je kan je dus voorstellen dat elk stukje gebruikt werd. Vandaar deze bijzondere creatie.

Een ander opvallend dingetje hieraan is dat meestal alleen de zichtbare zijde netjes werd afgewerkt. De reden daarvoor is dat men geen machines had om dit staalharde hout te bewerken maar alles werd met de hand gezaagd, gebeiteld en geschuurd. 

Waarom zou je dus de achterkant bewerken?

Je kan dus met recht zeggen dat niet alleen ‘ons Zeeuwen zunig’ zijn.

Shake it to the left shake it to the right. 

D’r zit iets voor de deur. De laatste dagen zijn er veel vissers voor de kust van Puntagorda aan het vissen. Volgende maal als we in Tazacorte zijn eens kijken of we kunnen uitvinden wat het is. 

Met Isabel gaat het erg goed. Ank is vandaag naar de dierenarts geweest en ze verkeert in uitstekende gezondheid. Ze speel erg veel het lijkt wel een stuiterbal. Wat is dit?

T’is wel erg hard. 

En deze?

Mees kan er nog steeds niet mee lachen.

Gisteren bloeide de Koningin van de nacht weer zeker een bloem of vijf, wat een geur was dat daar kan Douglas niet tegen op.

Vandaag was ik het dak van de slaapkamer van de pajero aan het schilderen. Ik moest toch wat doen Fernando was weer niet gekomen, hij komt nu mañana …… Maar goed ik ontdekte twee in bijzonder slechte staat verkerende dakspanten. Extra werk die moeten worden vervangen. 

Zaterdag hebben we het klaar komen van de muur gevierd met, hoe kan het anders, een Mexicaanse avond. Onze Engelse buren hadden Margaritas gemaakt en Ank echt overheerlijke taco’s. Het was een erg gezellige avond.

Shake it to the lelft shake it to the right ……..

Een bouwersblock. 

Ik heb er één gehad. Niet alleen schrijvers hebben er recht op maar ik als bouwer ook. Ik geef het je te doen, volkomen rechthoekig golfplaten leggen op een trapezium vorming gebouw. Er is n.l. 15 cm breedte verschil tussen de buitenmuur en de muur tegen de pajero. Je peinst, je piekert, je probeert wat maar niks lukt. Maar gisteren dacht ik “What the fuck” probeer niet zo perfectionistisch te zijn en toen kwam er schot in de zaak. Ik ben er nog niet helemaal uit maar ‘t loopt weer. 

Een ander nieuwtje is dat we twee licht aardbevingen hebben gehad, episch centrum bij de gele puntjes. Alleen de seismologen hebben het gemerkt. Niet dat ik het gemerkt zou hebben daar liep ik te veel voor te stampvoeten met m’n bouwersblock.

Er rommelt wat. 

De Canarische seismologen hebben de laatste 72 uur meer dan honderd trillingen waargenomen in het gebied van de Cumbre Vieja.

Wikipedia: “De Cumbre Vieja is een actieve vulkanengroep op het zuidelijk deel van het Canarische Eiland La Palma. De keten is 18 km lang en telt ongeveer 120 dicht bij elkaar gelegen vulkanen met als hoogste de Deseada, 1.945 m.”

Deze trillingen hadden een kracht tussen de 2 en 3 op de schaal van Richter en zijn niet voelbaar. Volgens alle seismologen is het volkomen normaal dat actieve vulkanen seismische activiteit vertonen. Maar ja deze actieve vulkanen trilden eerst niet en nu trillen ze wel. Woensdag is er een vergadering tussen de Palmese seismologen en die van de Cananarische eilanden. Doel van die vergadering is om de situatie te bespreken en …. een reddingsplan op te stellen….  ‘t zal wel procedure zijn hoop ik.

Overigens is er langs al die vulkanen die je ziet op bovenstaande foto een adembenemende wandelroute, de ‘routa de vulcanos’ die door dennenbossen en langs al die vulkanen loopt. Werkelijk een belevenis, het ene moment loop je door een schitterend dennen bos en het volgende moment beklim je een zwart geblakerde vulkaan of gestolde lavastroom. Als je van wandelen houdt mag je dit niet gemist hebben. Wij hebben hem twee maal gelopen. Hoe de situatie daar nu is weet ik niet want het is tevens het gebied waar vorig jaar de verschrikkelijke brand heeft gewoed.

Een dag hard werken. 

Gisteren met twee man dit voorelkaar gekregen. 

Kan je zeggen is dat alles? Ja maar we moesten alles uitvinden. Komt nog bij dat het kleine dakje zo’n 10cm smaller is als het grote maar dat de afwijking alleen aan de voorkant van de pajero zit. Verder is het een vak apart om de spanten waar ze op het dak rusten af te zagen ze zijn n.l. driedimensionaal schuin. Dus het vlak is zowel schuin in de lengte richting als in de breedte. Nu dat duurde even voor we door hadden hoe we dat goed moesten afzagen. Ik ben echter wel tevreden met de constructie.

T’is eindelijk gelukt, ik heb een rotsmak gemaakt. 

Ja Lex ook ik ben gevallen.  Ik ben een hartstochtelijk gelover dat een opgeruimde werkplek het werk prettiger en veiliger maakt. Elke dag en ook tijdens het werk ben ik steeds bezig om alles georganiseerd en opgeruimd te houden, soms tot ergernis van anderen. Maar gisteren morgen ging het toch mis. Net nadat ik alles weer opgeruimd had liep ik met een ca. 15kg zware brok van metselwerk en dakpannen naar de berg puin naast de pajero toen ik op een achtergebleven latje stapte. De achterkant van dat katje wipte omhoog en voorkwam dat mijn achterste voet die op weg was naar voren dat ook kon doen en ……. bats daar lag ik.

Even dacht ik dat de wereld verging en dat m’n knieschijf nu wel in m’n knieholte moest zitten maar dat viel, nadat alle kleuren van de regenboog verdwenen waren en ik weer gewoon kon ademhalen, mee. M’n knie begon gelijk op te zwellen en ook m’n koon bloedde. M’n knie ingesmeerd met Arniflor vallen en stoten gel en een drukverband er om en de rest van de dag met een boek op de bank gezeten.

Vanochtend ben ik weer aan het werk gegaan. Als ik niets doe dan gebeurt er ook niets en ik wil dat dak dicht hebben voor het gaat regen. Ondanks m’n stijve en pijnlijke knie ben ik toch goed opgeschoten. Ook omdat het weer boven de 30° is ben ik  maar weer op tijd opgehouden. 

Anky die de cactussen voor de pajero water geeft. 

Er zijn hier geen hurricanes. 

Normaal gesproken niet maar Maria kwam behoorlijk dichtbij vorige maand. Toch zijn ze er hier op voorbereid. Op het dak van de pajero zit om de drie rijen gewoon gelegde pannen een soort verzwaarde dakpannenbalk, dat zou zijn om te voorkomen dat de pannen weg waaien. Een veeg teken misschien? 

Ik ga het niet zo doen op het nieuwe dak. Met zo’n brok in m’n handen ben ik overigens gevallen.

Het verwijderen van de oude pannen is bijna gedaan de huidige bewoners van het dak kunnen het niet echt waarderen overigens.

¿Que pasa con mi casa?
1 2 3 4 5 6 7 8

Casa Demetria

Camino del Calvario 19a
38789 Puntagorda
La Palma
España

Contact