Vanochtend vroeg werden we gebeld door onze vrienden dat ze hadden besloten om toch maar niet naar Holland te gaan. Een logische beslissing moet ik zeggen. Hier zijn nog steeds maar vijf mensen besmet met het Corona-virus maar ik las daarnet wel dat er nu negen ‘verdachte’ gevallen zijn en zij is na twee maanden hospitaal nog wel ernstig verzwakt. Ze vroegen wel of ik even met hen naar de apotheek, het stadhuis en de supermarkt wilde gaan. Uitstekend, wij draaiden ons nog even om.

Gisteren heb ik geprobeerd de achtertuin af te maken. Dat is niet gelukt want ik heb kennelijk een rekenfoutje gemaakt. Nu is goede raad duur want ik mag niet weg om nieuw onkruiddoek te gaan kopen om het over de steentjes ‘10×20 lavado’ nog maar niet te hebben.

Die mandarijntjes boom moest weg. S’morgens gaf hij schaduw op de zonneboiler en s’middags op de panelen voor de elektriciteit. De mandarijnen waren toch niet echt lekker.

Maar goed, vanochtend Peter opgehaald en onder weg naar de apotheek werden we staande gehouden door de politie. Waarom wij met twee personen in de auto zaten? Mijn uitleg dat ik een invalide hielp werd niet geaccepteerd. U kunt de boodschappen doen en naar de apotheek. Het stadhuis waar we ook naar toe wilden zou zijn gesloten voor niet urgente gevallen. We mochten voor deze keer gaan maar het was wel de laatste keer. Mmmm er zat natuurlijk wel wat in.

Het regent inmiddels annuleringen. Vanmiddag heb ik mijn Duitse gast geholpen om op de repatriëringslijst van de Duitse overheid te komen. Zijn vlucht voor 25/3 is geannuleerd en er is misschien een mogelijkheid op 1 april. Dat viel bij hen zwaar. Gelukkig kunnen ze in Casa Demetria blijven omdat de gasten die na hen komen hadden geannuleerd.

Wat ik morgen ga doen weet ik nog niet. Het zou wel eens kunnen gaan regen.