El Hierro, rustig, kaal, maar indrukwekkend.

Ondanks dat we hier eigenlijk altijd op vakantie zijn hebben Ank en ik besloten toch korte vakanties te nemen en de andere eilanden van de archipel te bezoeken. Na Gomera hadden we hotel Parador op El Hierro geboekt. Edoch door de COVID uitbraak kon dit niet doorgaan en vervolgens gooide onze nieuwe vulkaan, letterlijk, roet in het eten. Dit jaar was het dan eindelijk zover.

El Hierro is het meest westelijke eiland van de Canarische eilanden en ligt 65 km ten zuiden van La Palma. Onderweg naar het vliegveld zagen we het eiland al liggen:

Er is geen rechtstreekse verbinding naar El Hierro, je moet eerst naar Tenerife noord.

Na 30 minuten zie je dan Tenerife.

En na overstappen ben je 40 min. later op het gezellige kleine vliegveld van El Hierro.

Na een half uurtje rijden kom je dan bij het hotel aan. Wat ons opviel was direct het enorme verschil met La Palma zoveel begroeiing er is op ons eiland, zo weinig is er op El Hierro.

De parkeerplaats van het hotel was wel van de nodige bomen voorzien. Op deze foto’s is goed te zien hoe hoog het eiland achter het hotel uit de oceaan oprijst.

We hadden een prachtige kamer die direct aan zee ligt. Je slaapt geweldig met het geluid van de brekende golven op het kiezelstrand.

Met ons huurautootje hebben we daarna het eiland verkend. De wegen en bewegwijzering zijn goed zoals ook de uitzichten. Het gebrek aan begroeiing is voor ons Palmeros schokkend.

Puerto Estaca. De veerpont (Armas) is een alternatief voor het vliegtuig. Alleen vaart ook deze niet direct op La Palma:

Dankzij het heldere weer waren Tenerife met op de voorgrond La Gomero goed te zien:

En, als kers op de taart, werden we wat later getrakteerd op een geweldig uitzicht op ons thuis eiland La Palma:

Las Puntas:

Dit 5 cm hoge plantje was wel apart:

Gezellig een bakkie doen met uitzicht op La Palma:

En verder langs de indrukwekkende kale kusten van dit eiland.

Sabimosa:

Ik ben nog nooit op de maan geweest maar het noorden van het eiland lijkt me een echt maanlandschap:

Met compleet uit zijn verband gewaaide jeneverbessen:

Santuario Nuestra Señora de los Reyes:

Het altaar:

Mirador La Fuente:

De hoofdstad Villa de Valverde:

Het uiterste zuiden het vissersdorpje La Restinga:

En zoals aan alles komt ook aan deze korte vakantie een einde en keren we weer terug naar Isla Verde.

7 gedachten over “El Hierro, rustig, kaal, maar indrukwekkend.”

  1. Cas en Ronald

    Helemaal leuk “lekker weg in eigen land” en zo kom je nog eens ergens 🤭 het vaste land van Spanje heeft ook zo zijn “juweeltjes” daarom blijven wij ook hier Genieten!! Alvast veel plezier bij het uitstippelen van jullie volgende (korte) vakantie!! Blijven GENIETEN!!😎😘

  2. Ton van der Burgt

    Mooi verslag Hans en mooie foto’s. Is de visserij de belangrijkste inkomstenbron van het eiland? of is er ook veel tourisme ?

  3. Jan Duifhuizen

    Fijn om weer even van jullie te horen (= lezen, ha ha). Fijne trip was dat en dank voor de mooie foto’s. En wat plezierig om vast te kunnen stellen dat jullie zelf op het mooiste eiland aldaar wonen: toppie!
    Groetjes uit Perth.

  4. Wat een heerlijke blog om te lezen Hans & Anky….
    Zeker een lekker-maker voor ons om daar ook ooit eens een korte vakantie te nemen.
    En oh! Wat herkennen wij de zin: “ondanks dat we hier altijd met vakantie zijn….”
    Gauw weer eens een keertje bijkletsen ergens.
    Liefs Alice

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven