Eruptie dag 22, El Monstruo buldert gewoon door maar het normale leven ook.

Vrijdagmorgen waren we bij Fraper in El Paso, als je daar de straat in rijdt ben je op 7 km vanaf de vulkaan. Je ziet hem daar dan ook, zwaar in nevelen gehuld, aan het einde van die straat. En dat is vreselijk indrukwekkend. Je bent verbaasd over de enorme berg die de vulkaan inmiddels is en het enorme gebulder van die vulkaan. Het houdt een beetje het midden tussen een een laag vliegende 747 en een onweersbui. Het leven voor de mensen in die regio moet echt heel moeilijk zijn die vulkaan is en kan daar geen moment uit je gedachten zijn.

Het nieuws omtrent de vulkaan is inmiddels niet echt bijzonder meer, de geschiedenis, herhaalt zich steeds. De hoofdstroom naar zee loopt grotendeels door een tunnel die in de stroom zelf is ontstaan. De buitenkant stolt maar binnenin loopt de lava gewoon door. Zo nu en dan stort een gedeelte van de vulkaanwand in wat dan weer een enorme toename van lava, zie boven, doet ontstaan. Of de natuurlijke tunnel stort in en er ontstaat een nieuwe zijtak die dan weer in de gate moet worden gehouden.

Wel opvallend is de grote zijtak die na een van de instortingen van de wand is ontstaan en naar het noorden loopt richting El Paso, hierboven van links naar rechts. Hij bedreigt het kleine industrieterrein Callejón de La Gata. Er zijn daar een cementfabriek, een fabriek van bloques (stenen voor de bouw van huizen) een milieustraat én het bedrijf, groene pijl, waar ik mijn avocado’s naar toe breng.

Maar het normale levenbuiten het getroffen gebied gaat door. Mijn wandel maatje is terug uit Noorwegen en wij zijn gisteren maar weer eens gaan wandelen. Wel weer rekening gehouden met de vulkaan, de wind stond goed, slecht voor het vliegverkeer maar geen asregen hier. We hebben gewandeld bij ‘Cuevas de agua’, zie onder.

Het was een mooie wandeling door het gebied dat vorig jaar door de brand zwaar is getroffen. De sporen daarvan waren overal nog goed zichtbaar.

De Canarische den staat er om bekend dat hij bosbranden overleeft. Raar is dat wel sommige bomen het niet overleefd hebben en hun buren weer wel.

John wilde nog even laten zien dat hij weliswaar ouder is dan ik maar toch erg sterk.

Maar ……. Zo moeilijk was dat nu ook weer niet. Maar wat heeft die enorme boom nu geveld?

De bosbrand. De voet van de enorme boom is helemaal verteerd door het vuur dat er kennelijk een behoorlijke poos heeft huisgehouden.

In dit gebied wonen veel hippies. Je ziet er allerlei van dit soort bouwwerken. Ik denk dat een bouwvergunning hier ver te zoeken is.

Maar ze hebben wel de brutaliteit om postbussen neer te zetten.

De wandeling slingerde zich voort over allerlei landweggetjes en zandpaden.

Toch had hij op einde toch nog een verrassing in petto. Een behoorlijk diepe barranco met redelijke stijle paden.

SHIT

Zojuist, zondagmorgen, horen we dat er een nieuwe afsplitsing van de hoofdstroom is die zich niet volgens verwachting weer bij die stroom voegde maar zijn eigen weg aan het zoeken is via de noordzijde van Montaña Todoque. En dat is verschrikkelijk nieuws want precies daar staat het huis van onze Belgische vrienden Tom en Anne. Tsjonge jonge wat een drama al drie weken stress, ….. blijft ons huis wel staan …… wordt het niet ingesloten tussen twee stromen. Ik zou willen dat ik wat voor ze kon doen. Maar tegen dit natuur geweld is de mens niet bestand.

3 gedachten over “Eruptie dag 22, El Monstruo buldert gewoon door maar het normale leven ook.”

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Scroll naar boven