Het spreekwoord is fout! Ik weet het niet hoor maar wel duidelijk is dat hij op z’n aller minst wat gemist heeft. Het spreekwoord is “Leven als God in Frankrijk” maar het moet zijn “Leven als god in La Palma”. Waarom ben ik zo lyrisch? Nu dat komt omdat we zo’n prettige middag hebben gehad. We waren uitgenodigd bij het kerkelijk huwelijk van Fernando, ja onze timmerman, en Julia met na afloop een lunch bij La Briesta in de bergen. Wat een geweldig vriendelijk mensen zijn Palmeros toch, je voelt je hier echt thuis.

Het huwelijk was bij San Mauro, het oude kerkje aan het einde van onze straat. Het is Fernando’s tweede huwelijk, toen ik hem vroeg hoe dat kon zei hij: “Rijke en beroemde mensen mogen het dus waarom ik niet.” Hij is er bijna drie jaar mee bezig geweest maar hij had eindelijk toestemming gekregen.

De gespannen bruidegom:

De al even gespannen bruid:

Het geven van de ringen:

Heel anders dan in Nederland is de receptie voor het altaar waarbij dan gelijk een foto genomen wordt samen met het bruidspaar.

Last but not least, de rijst en bloemblaadjes bij het verlaten van de kerk:

Ik ben blij dat de wens van deze twee lieve mensen eindelijk is uitgekomen.