Toen ik van de week een stukje hout aan het zoeken was voor mijn werk aan de pajero ontdekte ik iets bijzonders. Een van de oude dakspanten (ticeras) die in het dakje van de badkamer had gezeten bestond uit twee aan elkaar gezette stukken. 
Het gebruikte tea moest vroeger uit de bergen komen. Het werd daar uit de kern van de Canarische den gewonnen. De rijkere Palmeros konden zich een ezel veroorloven maar meestal werd dit loodzware hout op de rug naar beneden gesjouwd. Je kan je dus voorstellen dat elk stukje gebruikt werd. Vandaar deze bijzondere creatie.
Een ander opvallend dingetje hieraan is dat meestal alleen de zichtbare zijde netjes werd afgewerkt. De reden daarvoor is dat men geen machines had om dit staalharde hout te bewerken maar alles werd met de hand gezaagd, gebeiteld en geschuurd. 
Waarom zou je dus de achterkant bewerken?
Je kan dus met recht zeggen dat niet alleen ‘ons Zeeuwen zunig’ zijn.