Psychologische oorlogvoering.
Vanochtend zat Isabel ineens hard te grommen voor het (kennelijk vieze) kattenluikje. Haar spiegelbeeld?
Nee, haar zus, nog een Isabel. 
Anky vond het prachtig. 
Mees kon het echter minder waarderen. 
Wat ontaarde in een spelletje. Wie kijkt er het langst lelijk, gromt het gevaarlijkst en wie pakt het eerst z’n biezen.
Anks reactie:”Wat jammer dat het geen heel speciale kat is dan zou ik haar voeren en dan blijft ze vast”.
De mijne:”De echtscheidingsgrens ligt op twee katten maar ik ben blij dat je eindelijk toegeeft dat Isabel gewoon een ordinaire slet is.” Toen vloog er ineens een slof naar me toe, snap je dat nu?
Reacties
Reactie verzenden
🙂 🙂 Of ik dat snap?!!!
Ja, ja het zal eens niet zo zijn. Gelijk of niet vrouwen steunen elkaar altijd. 😁