Het nieuwe dakje van mijn schuurtje ligt er op. Tevreden? Nee! Antonio heeft de pannen er op gelijmd met PUR schuim. Gevolg de pannen liggen niet goed vast en dat is een probleem want ik zal er veel over moeten lopen om het glas van het patiodak wat er achter komt schoon te kunnen maken. Bovendien ligt het niet netjes genoeg naar mijn mening.
En toen ging het regenen, je weet wel de tropische storm Hermine. Aan de andere kant van het eiland viel op sommige plaatsen meer dan 400mm maar aan deze kant viel erg weinig hier 15 mm. Toch genoeg om de schuur blanke te zetten. Het nieuwe dak lekt dus.
Probleem is dat de hellingshoek van het dak niet groot genoeg is. Hierdoor komt het water toch onder de dakpannen. Op zich zou dat nog geen probleem moeten zijn want de “uralitas” (grijze cementen golfplaten) die er onder liggen zouden het water dan moeten afvoeren. Maar ook dat gebeurde niet, later bleek dat door de grote proppen PUR schuim die er onder lagen het water niet kon doorstromen en er zich onder de dakpannen plassen vormden. Dus actie, harde actie. Alle dakpannen moesten er weer af.
De eerste regen van het jaar heeft nog meer nadelen Bichos! Miljoen poten. Wat dat zijn? Zie onderstaande video.
En het zijn er veel dit jaar. Nu na een paar dagen worden het er al minder maar het zijn er nog steeds veel. Nadelen? Ja je stapt er op en dan barsten ze krakend open en geven een vieze vlek. Bovendien poepen ze op de muren. Ik heb gif gespoten nu zijn ze er nog wel ze lopen niet meer rond maar liggen dood op de grond. Dus elke morgen bitchos vegen.
De regen had nog meer nadelen, we hebben nog steeds zomerglas in ons windscherm. De afspraak om het derde venster te komen plaatsen kon niet doorgaan. Door de regen wordt het glas nat en is dan erg moeilijk te handelen.
Verbouwen geeft naast een hoop gedoe ook nog veel afval. Als je je schuur gaat schoonmaken kom je veel zooi tegen die eigenlijk wel weg kan. Ook alle verwijderde PUR schuim, die vijf vuilniszakken, was niet onaanzienlijk. Dat moet allemaal naar het punto limpio. Gelukkig heb ik een Berlingo daar gaat veel in.
Hoewel het huidige project nog niet klaar is kondigt het volgende zich al weer aan. Een Pitahaya plantage’tje. Wij hebben witte Pitahayas maar die zijn niet zelfbestuivend. Om dat vruchten van te krijgen heb je een andere soort nodig. Van onze Belgische vrienden hebben we drie rode Pitahayas gehad. Die zijn dat wel en kunnen bovendien de witte weer bevruchten. Maar ….. ze moeten nog wel even de grond in en van een klimrek worden voorzien.
Maar eerst het dakje opnieuw van pannen voorzien en we hebben bezoek van Anky’s tante. Maar zij helpt, ze houdt van strijken.
In de tuin bloeien momenteel de Frangipanis. Vooral de rode zijn erg mooi.
