Morgen gaan onze oudste dochter en haar partner al weer naar huis. De twee weken zijn omgevlogen. Vorige week nog even lekker onder de sinaasappelbomen gegeten bij La Mata.

Waar ook de hagedissen van mee hebben genoten.

Zondag hebben we een broodje kip gehaald in de cafetaria van de Repsol, heerlijk!

Vandaag hebben we nog wat vergeten avocado’s van de oogst van vorig jaar opgezocht voor hen om mee te nemen.

De bomen hangen dit jaar erg vol avocado’s. Ik maakte me echter zorgen over de grootte er van. Dus gelijk maar wat avocado’s opgemeten. Tussen de 70 en 85 mm waren ze. Die maat in de grafiek van Johan en Dick gezet en wat blijkt:

Er werd in 2017 soms wat lacherig gedaan over mijn gemeet maar nu blijkt toch het nut van deze noeste arbeid. Ik hoef me dus geen zorgen te maken ze zijn zelfs wat groter dan in 2017. Ik ben gerust gesteld, het gaat goed!

Casa Demetria is zoals de meesten wel zullen weten de naam van de door mij verbouwde pajero die we naar haar laatste inwoonster hebben genoemd.

Ik heb over die verbouwing veel geschreven maar nu al lange tijd niets meer dus nu een update over hoe het verhuren gaat. Nu daar is maar een woord voor: Uitstekend! Het huisje staat ingeschreven op Tripadvisor, Booking.com, Micazu en op onze eigen site, casademetrialapalma.com.

De huurders komen uit heel europa en de recensies zijn, tja hoe zeg ik dat … uitstekend.

Gisteren ontving ik dit.

Booking.com heeft ook zoiets maar daar weiger ik aan mee te doen. De enigste die daar beter van wordt zijn zij zelf. Daar komt nog bij dat je als je weigert ze je proberen te dwingen door te zeggen dat je dan zakt op de vakantiehuizenlijst. Nu dan moet je net bij mij zijn, dan gaan gelijk al mijn haren overeind staan en dan haal ik casa Demetria nog liever van hun site af. Maar de recensies zijn er niet minder om.

Al dat werk niet voor niets gedaan dus.

Doorgaans schrijf ik over dingen die goed gaan. Ik moet zeggen dat we redelijk tevreden zijn maar niet alles gaat goed. Daar volgen nu een paar voorbeelden van.

Vanochtend heb ik de Durasnos geoogst. Dat moest wel want er lagen er veel op de grond. Durasnos zijn een soort kleine perziken. Hier de oogst.

En waarom ze gelijk naar de composthoop gaan?

Ze zitten vol wormen. Een goede kennis vertelde dat je netten over de bomen moet hangen. Misschien dat ik dat nog eens doe in de toekomst.

In het midden van alle avocado bomen staat een enorme citroënboom.

Die citroenen worden erg groot zo’n 12 cm en het zijn er veel! Regelmatig raap ik de afgevallen citroenen op.

Waarom ik ze niet verkoop maar ze naar de composthoop gaan? Die lastige huisvrouwen willen citroenen van ca. 6 cm de mijne willen ze niet, ze zijn te groot.

Verder hebben we nog peren. Het zijn wel kleintjes maar het zijn er veel.

Mooie peertjes?

Niet dus.

Verder heb ik van de week de ‘vallendesterrenregen’ geprobeerd te fotograferen. Tot 110 vallende sterren per uur zouden er kunnen voorkomen. En zeg nu zelf waar kan je beter zijn dan in La Palma om vallende sterren te zien? Resultaat:

Noppes, geen vallende ster gezien.

Gisteren zijn we met de kinders (dat is Zeeuws!) naar de Cumbrecita geweest.

Deze wandeling hadden we bij hun vorige bezoek door omstandigheden niet kunnen doen. Je moet dit prachtige gebied echter wel hebben bezocht. Bovendien wilde Rik zijn nieuwe speeltje er uitproberen.

Een leuk speeltje dat op een gegeven moment met een knal tegen een boom vloog waarna een iets of wat gewaagde reddingspoging noodzakelijk was. De dames waren daardoor zo van slag dat ze vergaten een foto te maken.

Maar we kwamen om door dit prachtige gebied te wandelen.

En mooi is het er met de meest vreemde bomen.

Mooie en erg tamme vogeltjes.

En de meest schitterende uitzichten.

Om even een idee te geven voor de mensen die dit gebied niet kennen. We staan in de caldera (krater) van de vulkaan de Taburiente en op de achtergrond, ca. 8 km verder, zie de kraterrand aan de andere kant.

Vandaag wordt weer een mooie dag.

We krijgen nogal wat vragen hoe het hier is. Volgens het nieuws in Nederland is het hier nogal slecht. Nu voor de meest oostelijke eilanden is dat ook zo maar hier op La Palma valt het vergeleken met daar mee.

Wel hebben we een zware calima met hoge temperaturen en zware windstoten van zo’n 64 km/uur. Dat is op zich niet zo hard maar ze volgen op helemaal windstille momenten en dan is dat toch behoorlijk indrukwekkend.

Het begon gisteravond om ongeveer acht uur. De temperatuur begon op te lopen en de luchtvochtigheid daalde. En om een uur vanochtend barste de calima met de windstoten goed los, zie onderstaande grafiek.

Wij hebben niet meer schade dan wat afgevallen avocado’s en onze oude badkuip ligt ineens bij de buren.

Ook de rode luchten hebben wij niet. Het blijft hier, door de woestijn stof, bij een zéér heiige grijze lucht.

Tegen 12 uur draaide de wind en zakte de temperatuur naar 23°C wat het nog steeds is. De voorspelling is dat het nog een dag aanhoudt.

Maar ………. het is hartje winter! En zelfs voor deze substropische gebieden is dat véél te warm. Zoals ik al zei, het is heerlijk maar het klopt niet, overdag een graad of 18 en s’nachts een graad of 10 zo hoort het.

Die vraag krijgen we nogal eens. Nu, de afgelopen week was de badkamer aan de beurt.

Zo zag hij er uit. Dit was de enigste fout die ik heb gemaakt bij de bouw van ons huis. Een bad met een douchescherm. In Holland was dat fantastisch. De kleinkinderen vonden het fantastisch om te ‘zwemmen’ en ik lag er graag in als ik een lange koude tocht op de motor had gemaakt. Hier hebben we het bad nog nooit als zodanig gebruikt. Ook was het best gevaarlijk. Als Ank créame spoeling had gebruikt was het bad spiegel glad. Dus ……

een douche gemaakt.

En nu? De avocado’s hangen ongeduldig te wachten om geoogst te worden. Ze moeten nog wel een weekje wachten want de calima ging gepaard met een storm (windstoten tot 124 km/u op de Roque de Muchachos) heeft veel schade veroorzaakt zuidelijker van ons. Daardoor is er een overvloed van avocado’s op de markt gekomen. Ik denk dat Luis die mijn oogst koopt me niet graag ziet komen op het moment.

Ik heb maar weer eens een cursus gevolgd en wel: BEHEER VAN DE AVOCADO-CULTUUR IN DE REGIO NOORDWESTEN VAN LA PALMA. Vrijdagmiddag theorie en zaterdag ochtend praktijk.

Tot grote schrik van de eigenaar bleef er weinig over van zijn boompje. De rest, zo’n 200 moest hij zelf doen. Wel erg interessant hoewel door het gebruikte vakjargon het soms moeilijk te volgen maakte. Het tweede praktijk deel ging over volwassen bomen.

Met mijn zonnepanelen gaat het goed. Mijn energieverbruik via Endesa is nu NUL. Ik ben nu bezig om te begrijpen wat er gebeurt. Voor de registratie van mijn bevindingen werk ik nu geheel papierloos. Alleen een iPad, Good notes, en een Ali pen. Ik vind dat helemaal geweldig. Je kan dan zeer simpel dit soort dingen maken.

Oh ja, we hebben wéér een calima. We zijn gisteravond bij onze Engelse vrienden wezen eten en zaten tot tien uur buiten. Nu moet je niet zeggen:”Je zit toch op de Canarische eilanden!” Dat is waar maar het is ook hier winter en we zitten op 600 m hoogte. Deze foto van de calima zag ik vanochtend op Kanaal 3.

Dat was Mercedes en volgens Vicky hebben wij het nog niet eens zo erg.

Voor de beveiliging van de zonnepanelen heb ik een camera opgehangen. Tot nu toe heb ik gelukkig alleen ons zelf en bezoek gezien. Maar toch ook andere dingen.

Maandag begonnen met da avocado oogst. Uit vijf bomen haalden Ank en ik 14 zamuros, ca. 300kg prachtige A kwaliteit avocado’s. Vol trots ging ik dinsdag met naar de fruithandel. Luis zei ook gelijk toen hij ze zag:”Ze zien er goed uit.”

Toen ik hem vroeg wat de prijs was schrok ik, €2,00 per kilogram. Dat was weinig. Vorig jaar was het laagste bedrag wat ik gekregen heb €3,20. Een prijsverlaging van 38%. Volgens hem was de oorzaak dat er steeds meer avocado kwekers bij komen en de storm van vorige week de markt heeft overspoeld. Hij adviseerde me om nog een maand of twee te wachten met de oogst.

Intussen staan de bomen al in bloei. Op de cursus van afgelopen week heeft de docent geprobeerd te laten zien wat het verschil is tussen mannelijke en vrouwelijke bloemen. Ik zag dat toen niet dus ik ben aan het fotograferen geslagen om te kijken of ik het zichtbaar kan maken. Dit zijn de eerste resultaten.

Die twee typen zijn belangrijk voor de bestuiving. Van de Hass bloeien de mannelijk bloemen s’morgens en de vrouwelijke s’middags. Bij de Fuentes is dat precies andersom. Op de foto zie je het niet echt, het waaide nogal dus de bloemen een beetje stil houden voor een goede scherp stelling was lastig. Bovendien is het niet eenvoudig te onthouden welke foto Hass en welke Fuerte bloemen zijn. Daar moet ik iets op verzinnen. Ik kom er nog op terug.

Het Coronavirus. Eergisteren is het aantal corona gevallen op La Palma met 50% gestegen. Eerst waren er twee nu drie. Maar in heel Spanje is dat wel anders. Op de Canarische eilanden zijn er in het totaal 90 gevallen maar vooral in Madrid en Barcelona (Cataluña) hebben het er zwaar mee.

Sinds gisteren is de noodtoestand van kracht, ook is er een buitengewone kabinetsvergadering geweest. De regering Sanchez heeft niet tot halve maatregelen besloten. Onder de goedgekeurde maatregelen, die voor de volgende 15 dagen van kracht zijn, wordt het verkeer van mensen beperkt, worden alle commerciële detailhandelsactiviteiten opgeschort, met uitzondering van voedsel-, farmaceutische, gezondheids- en basisbehoeftenwinkels, en worden hotel- en restaurantactiviteiten opgeschort. Ook de scholen zijn gesloten

Burgers mogen alleen op de openbare weg komen om voedsel, geneesmiddelen en basisbehoeften te kopen; hulp aan gezondheidsdiensten; pendelen naar de werkplek; terugkeer naar de woonplaats; hulp en zorg voor ouderen, minderjarigen, afhankelijke personen, mensen met een handicap of bijzonder kwetsbare mensen; verplaatsing naar financiële entiteiten; door overmacht; en elke andere activiteit van gelijke aard naar behoren gerechtvaardigd. De verplaatsingen zullen individueel moeten zijn, behalve voor mensen die begeleid moeten worden.

Bij de verhuur van Casa Demetria merken we het ook, sinds het begin van de coronacrisis geen enkele boeking meer binnen gekomen. Ook zijn er twee anuleringen.

Vanochtend heb ik onze huurders in Casa Demetria op de hoogte gesteld. Zij zitten hier nog tot 4 maart. Ook bij hen was de consternatie groot, ze wilden net gaan wandelen. “Wie heeft er nu last van als wij gaan wandelen? We komen nooit iemand tegen!”. Tsja dat is natuurlijk wel waar maar de regering heeft besloten dat je de weg niet op mag.

Wij houden het hier op onze 4.300 m2 wel uit, zat te doen. Vervelend is wel dat gisterenmiddag de houtversnipperaar de geest gaf en gelast moet worden.

Een lastig werkje. Vooral de takken van de citroenboom die ik heb gesnoeid moet je als een egeltje behandelen, héél voorzichtig. die takken zien er n.l. zo uit:

De video camera die onze zonnepanelen in de gaten houdt werkt goed, hij laat ook onverwachtte zaken zien zoals: Een hommel die langs komt,

of de hond van onze buurman Artemio.

Nee ik ben de mannelijke- en vrouwelijke avocodo bloemen niet vergeten. Ik ben er alleen nog niet uit maar heb wel mooie plaatsjes.

Nu nog even relativeren, aan roken gaan in Holland 20.000 mensen per jaar dood. Dat zijn er 50 per dag!

Vandaag liep ik op de Finca om naar de avocado bomen te kijken en wat me opviel was de stilte. Je kan je in Holland volgens mij niet voorstellen hoe stil het buiten kan zijn. Het was windstil en je hoorde absoluut niets. Onnatuurlijk stil was het.

Het aantal Corona gevallen is weer met 9 opgelopen naar 33.

Maar toch goed nieuws.

Mijn oudste dochter stuurde haar 12 weken echo van haar nieuwe zoon of dochter. Ik moet zeggen ik word hier helemaal emotioneel van. Wat leven we in een vreemde tijd.

Het aantal Corona patiënten op La Palma blijft stijgen. Ook is inmiddels de eerste dode gevallen een man van 70 jaar oud.

Wij zijn inmiddels weer alleen, onze Duitse gasten vertrokken vanochtend helemaal opgelucht naar huis met toch nog die spanning ‘hij zal toch wel gaan?’

Nu het vliegtuig is weg. Alleen moeten ze vanavond nog een ticket zien te boeken naar Berlijn. EasyJet had gisteren hun vervolg ticket geannuleerd en het was ze nog niet gelukt een andere te boeken. Ze hoopten nu in Düsseldorf een trein te kunnen pakken. Dat wordt een latertje.

Nu zijn we dus weer alleen. Weinig gedaan vandaag alleen tuinafval opgeruimd en gelezen. Ank is boodschappen gaan doen. De winkels zijn niet zo goed bevoorraad als normaal maar iedereen houdt zich wel strict aan de hygiëne voorschriften en daardoor duurt het allemaal wel veel langer dan normaal. Al die stilte, tijd en negatieve berichten over wat er allemaal in de wereld gebeurt zet je wel aan het denken. Krijgen we onze oude wereld nog terug? Of zijn die negatieve gedachten het gevolg van de 13e dag?

Morgen hebben we in ieder geval wat te doen. Van Luis van Fruta Rosan kreeg ik de vraag of ik maandag 10 zamuros (220kg) avocado’s kon leveren.

Weer meer, nu totaal 43 besmettingen en twee doden. Ook op het vaste land gaat het niet echt goed. De Spaanse president hielt gisteren voor de vierde maal een toespraak waarin hij aankondigde dat alleen de mensen in de essentiële beroepen nog naar hun werk mogen.

Pech voor onze vrienden die aan hun huis aan het bouwen zijn. Nog …… geen pech voor mij ik ben namelijk boer en officieel als zodanig geregistreerd. En voedsel producenten en boeren mogen wel naar hun werk. Dat is wel nodig ook want we zitten in het oogst seizoen van de avocado’s. Dus vandaag samen met Ank 10 zamuros met avocado’s geplukt die ik morgen naar de handelaar in Los Llanos ga brengen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat.

Gisteren jullie fout voorgelicht. Het waren 49 besmettingen en niet voor de tweede dag 43. Maar goed niemand die het gemerkt heeft geloof ik. Vandaag zijn het er 52. Het loopt wel op maar niet exponentieel. Laten we hopen dat dat zo blijft.

Verder is me verzocht mijn excuses te maken. Ik mag de president van Amerika niet meer met Bokito vergelijken. Men vindt dat, dat erg onaardig is ten opzichte van de gorilla’s.

Vanochtend met zo’n 220 kg avocado’s naar Los Llanos gereden. Drie maal ben ik door door de guardia civil staande gehouden, de eerste maal direct op het punt waar je het dorp uit rijdt. Drie maal was de reactie precies het zelfde:”Aha agricultor”.

In Los Llanos aangekomen was het doodstil op straat.

En bij Fruta Rosan mocht ik niet naar binnen.

Na het lossen moest ik terug. Omdat ik dus nu geen 220kg avocado’s meer had om aan te tonen dat ik legitiem op straat was kreeg ik van Luis, de bedrijfsleider, kreeg ik een briefje met de datum van vandaag en de ontvangst van de avocado’s. Voor de zekerheid nam ik ook nog maar even een foto als bewijs.

Toen nog even naar de Lidl. Ik kwam daar toch langs onderweg naar huis. Ik zag daar best tegenop maar daar kon je best veilig winkelen. Iedereen hield zich best goed aan ‘social distancing’ moet ik zeggen ook bij de kassa’s.

Toen ik binnen kwam had ik i.p.v. de lift de trap genomen (de parkeergarage is onder de winkel). Maar met een kar vol boodschappen is dat toch best lastig. Maar ook dat viel mee. Je mocht maar met één persoon tegelijkertijd in de lift.

Onderweg naar huis was er aanmerkelijk minder controle. Corona-virus of niet koffie tijd is koffie tijd zullen ze hebben gedacht. Slechts één maal ben ik aangehouden. Maar ook dat was geen probleem. “Es el señor de los aguacates” (het is die meneer van de avocado’s) riep de collega van de agent die me aanhield. Ben ik pot koffie nog een bekende van de politie ook.

Het aantal besmette Corona patiënten op La Palma is op dit moment 67 (d.i. 82/1.000 inwoners) één meer als gisteren en er zijn in het totaal drie mensen overleden. Trouwe lezers zullen zeggen:”hé dat was toch anders”. Nu dat klopt. Men heeft de registratie veranderd. Eerst registreerde men op huisadres maar nu op de plaats (eiland) van ziekenhuisopname. Vandaag is trouwen ook de eerste dag dat er meer ontslagen patiënten zijn dan opnames.

Gisteravond zag ik bij Jinek dat zo goed als alle IC patiënten lijden aan overgewicht (een BMI index van groter dan 25). Persoonlijk vond ik dat goed nieuws. Wij vasten sinds gisteren nu reeds een half jaar en mijn BMI is gezakt van 25,3 naar 23,9. Zie onder wat het verloop is van mijn gemiddelde week gewicht in dat half jaar. En ik voel me uitstekend.

Met de toeristenindustrie, de levensader van de eilanden, gaat het enorm slecht. Men schat dat tussen de 60 en 80% van alle bedrijven in deze sector failliet gaat. Dat gaat nog veel problemen geven.

Wij hebben vandaag (tijdens onze tweede vastendag) weer avocado’s geoogst.

Het resultaat is 16 zamuros, ca. 300 kg, meer gaan er niet in mijn auto.

Mag ik morgen weer naar Los Llanos en de Lidl.

Vanochtend piepte mijn telefoon en de volgende boodschap verscheen.

Tja, we zouden vandaag voor een korte vakantie naar El Hierro gaan, daar ging dus een dikke streep door, alles werd gecanceld.

Geen nieuwe gevallen! El Apuron heeft een gecompliceerd verhaal met aantallen zieken op verschillende plaatsen, ontslagen patiënten en vergeten Duitsers en komen op een totaal van 82. Terwijl de officiële website van het Cabildo gisteren zei dat het er 83 waren en vandaag:

Zoals je ziet 83 op La Palma en nog steeds geen gevallen in Puntagorda.

Maar zeg nu niets van het tel systeem hier, in Holland maken ze er helemaal een potje van:

Om je rot te schamen. Zeker als je, wat nogal eens gebeurt zo’n beet laag dunkende opmerking van landgenoten krijgt die beginnen met: “Ja …… maar in Spanje etc” nu, ik verzeker je dat Nederlanders op veel punten nog wel een voorbeeld aan Spanje kunnen nemen.

Er zijn weer een paar mooie cactussen in bloei gekomen.

En dit is er een met een minderwaardigheidscomplex, hij durft nu al 3 dagen niet verder open te gaan dan dit:

Waar ook een dikke streep door is gegaan is deze avocado.

Tja, het zal wel net als bij mensen zijn, mannetjes en vrouwtjes zijn ook niet altijd wat ze lijken te zijn.

Gisteren voor de vierde maal samen met Ank avocado’s geplukt. 16 Zamuros ca, 350 kg. En vandaag moesten ze naar de handel. Uiteraard werd ik weer door de politie aangehouden. Deze keer had ik mijn camera klaar.

Los Llanos zelf was bijna een spookstad. Geen kip te zien.

Bij Fruta Rosan de avocado’s afgeleverd. De prijs blijft shit.

Je ziet dat Luis inmiddels , op de ketting na, al zijn beschermings-maatregelen overboord heeft gezet. De door de regering ingestelde maatregelen helpen echter wel. Ondanks de nieuwe dode loopt het aantal besmettingen op La Palma niet op.

Gelukkig heeft het weer wat geregend. Er is 9 mm gevallen. Desondanks is het nog steeds véél te weinig.

Maarrrr er komt meer aan. Het beeld voor zaterdagochtend is zo:

Vervelend is alleen dat je nu denkt JA! Maar het zal net als altijd wel weer met een sisser aflopen. Je kent toch het nieuwe puzzelwoord? Volksverlakker zeven letters.

Juist ‘weerman’.

Het plan om de maatregelen tegen het Coronavirus te verlichten, zie vorige blog, is dus nog (?) niet goedgekeurd. Gisteren is dat plan wel besproken in een videoconferentie tussen de presidenten van alle autonome regio’s in Spanje en Sanchez de Minister President. Dinsdag wordt het dan in de Spaanse ministerraad behandeld. Nog effe wachten dus. Wel mogen intussen kinderen onder de 14 naar buiten om te wandelen. Ik schiet daar niets mee op die hebben we niet en Ank weigert om twee vlechtjes in haar haar te doen en als 13 jarige met me mee te gaan wandelen.

Wij vermaken ons intussen in de tuin. In heb weer een boom weggehaald. Een perenboom. Waarom? Omdat deze soort peren maar 4 cm groot werden en altijd super vol met wormen zaten. Die wormen schijn je alleen tegen te kunnen houden door er een enorm net omheen te spannen en daar heb ik niet zo’n zin in. Bovendien was het meer een soort boomstruik die ongelofelijk woekerde. Het grootste stuk bestond al uit zo’n stuk of acht stammen.

Niet alleen wakker worden is mooi maar ook de zonsondergangen zijn weer geweldig. Ik heb gemerkt dat ze veel beter zijn als ik geen time laps probeer te maken.

Ank heeft nu ook veel tijd om te schilderen. Ontwaken in Puntagorda is intussen op vernissen na af.

De zonsondergangen zijn ook mooi op het moment. Ik heb gemerkt dat als ik geen time laps maak ze een eind mooier zijn.

En even later.

Morgen weer oogsten.

Vijftig dagen, feest? In ieder geval altijd reden voor gebak.

Toch ook een beetje feest, het is de vijftigste dag van de lock down en vandaag gaat fase 0 in. Dat betekent dat we mogen gaan wandelen. Verder zijn onze vrienden Rob en Hazel vandaag 40 jaar getrouwd. We mogen er niet naar toe maar we hebben vanochtend wel even een kadootje gebracht.

Wandelen, ja maar niet verder dan één kilometer van huis en niet langer dan een uur. Nu dit hebben we gelopen.

Klopt, we wonen op een mooi plekje.

Op ons terras waar we altijd buiten zitten staat regelmatig een vervelend windje waardoor je er ondanks de temperatuur toch niet kan zitten. Nu had ik van het oude douchescherm twee grote, 1,5 x 0,85m, ruiten over dus ik dacht daar kan ik wel eens een windscherm van maken. Nu dat zat een beetje tegen.

Dus maar iets verzonnen om al het werk niet voor niets te laten zijn. Nu het is gelukkig toch maar een tijdelijke oplossing om te zien of het helpt.

Weet je wat nu zo leuk is aan die fase 0? We hebben 7 weken geen kip gezien en nu komt het ene stel na het ander langs wandelen. Het leven komt langzaam weer op gang.

ERRATUM, 14:00 uur: dat van dat niet langer dan een uur wandelen is niet juist. Ik weet echter zeker dat ik dat ergens gelezen heb maar ja ik zal wel oud worden, dit is de juiste instructie:

Voor de Corona nieuwsgierigen we hebben op La Palma, ondanks veel testen, al 6 dagen geen nieuwe besmettingen meer gevonden en er zijn nog 31 mensen onder behandeling. Het aantal overledenen blijft, afhankelijk van waar je kijkt, op 5 of zes staan. Opmerkelijke feitje, de mensen die zijn overleden zijn helemaal in het begin van deze ellende met dezelfde door de staat gesubsidieerde bejaardenreis op stap geweest.

Je moet niet alleen bomen weghalen maar er zo nu en dan ook een planten. Vandaag heb ik een manga geplant. Manga, mango zul je zeggen. Nu dat dacht ik ook. Ik heb vier jaar in de Dominicaanse republiek gewoond en daar hadden ze ook alleen maar mango’s, grote en kleine maar hier niet. Volgens een artikel op internet vinden Palmeros dat iets wat zo’n mooie ronde vorm heeft, zo zacht is en zoet smaakt nooit mannelijk zijn.

Dus aan de slag. Eerst moest de stam van een in een grijs verleden overleden avocado er uit. Dat stomme ding stond precies op de plaats waar ik de manga wilde hebben. Eerst de wortels bloot leggen.

En die dan doorhakken. Daar moet de bijl wel scherp voor zijn en dat was hij niet echt. Bij gebrek aan een slijpsteen moest er inventief worden opgetreden.

Nu dat scheelde een slok op een borrel. En daar staat hij dan met de stille getuige van wat eens een avocadoboom was op de voorgrond.

Nu nog een trainingsprogramma opzetten. Die twee grote mango’s die we in Santo Domingo hadden gaven een week per jaar een paar honderd kilo mango’s per boom. Dat moet natuurlijk niet, ze moeten leren elke week 10 kg te geven. Daar heb je veel meer aan. Heeft er iemand een suggestie?

Zo na gedane arbeid is het goed rusten. Wij hebben daarnet weer 16 zamuros avocado’s geplukt. In het totaal hebben we er nu al 110 geplukt en we zijn nog niet klaar.

Allereerst Karel en Henk bedankt voor jullie App suggesties. Alleen, als ik geen schip zie is er ook geen schip en is het moeilijk om de app’s te testen. Tom misschien heb jij gelijk dat als een schip buiten een radarbereik valt dat je het dan ook in zo’n app niet ziet. Ik weet niet hoe die volg systemen werken.

Wat betreft het aantal Corona gevallen is er goed en slecht nieuws. Het slechte is dat er na een akkefietje toch een aantal gevallen bij zijn gekomen. We zitten nu op 97. Op La Palma zijn er nu 6 mensen overleden, 64 genezen en 27 mensen zijn nog ziek. Het goede nieuws is dat de pers en de officiële website het nu eindelijk met elkaar eens zijn. Onderstaande beeld is dat van de officiële website voor de Canarische eilanden. Opvallend is wel dat er bijna twee maal zoveel vrouwen als mannen besmet zijn.

Bekend is inmiddels wel dat ik een tik heb. Ik houd graag van alles en nog wat bij in grafieken. Wat betreft het weer is er nu toch wel iets op te merken. Ik registreer elke dag de maximum en minimum temperatuur. Per week bereken ik daarmee de gemiddelde maximum- en minimumtemperatuur. Verder houd ik het aantal dagen bij dat we beneden de 10 en boven de 30°C zitten. Nu dat geeft het volgende beeld.

Maar echt frappant is het aantal dagen onder de 10°C.

Wat betreft de hoeveelheid regen is het bar en boos, er is sinds ik het registreer nog nooit zo weinig gevallen. Een feit is ook dat er de komende drie maanden ook wel niets meer bij zal komen.

Wat je er mee moet weet ik niet maar het is zoals gezegd wel opmerkelijk.

Dat is Spaans voor beregeningsysteem. Ik dacht om bij deze eens iets over mijn ‘sistema de riego’ eens iets te vertellen.

Op dit moment geef ik 6.500 liter water per dag aan 50 🥑, 5 🍊, 2 🍋 bomen, 5 amandelbomen, een mango- en een perzikboom, de groente- en de twee siertuinen. Om dat met de hand te doen en de juiste hoeveelheden te geven is lastig en erg veel werk dus heb ik dat geautomatiseerd.

Ik heb geen waterrecht dus moet ik mijn water van iemand kopen die dat wel heeft én water over heeft. Dat water zit in een basin dat net boven Puntagorda ligt. dat water wordt toegevoerd door metalen buizen die je overal ziet. Ik ben lid van de Comunidad de regantes San Mauro – El Calvario. Wij zijn met z’n 22 eigenaar van de waterbuis en alle aansluitingen. Dat water komt bij ons binnen aan de ingang van onze Finca. In de metalen box zit een watermeter en een drukregelaar.

Vandaar loopt het water naar de hut die Frans en ik samen hebben gemaakt. In die hut zitten een systeem dat nodig is om kunstmest aan het sproeiwater toe te voegen en de computers die de elektrische kleppen aansturen.

Die zwarte buizen worden geleidelijk kleiner en monden uit in microsproeiers.

Als je dus weet hoeveel water je moet geven kies je een sproeikop en programmeer je de benodigde sproeitijd in de computers via je telefoon.

Er zijn drie terrassen met een hoogteverschil van 5 meter waardoor er een drukverschil van een half bar ontstaat. Daardoor zou het bovenste terras slechts een half bar waterdruk hebben en het laagste 1,5 bar. Elk niveau heeft daarom zijn eigen systeem dat om de beurt water krijgt. Maar uiteindelijk ziet het er dan zo uit.

Er is dus, ook al is het geautomatiseerd, steeds onderhoud nodig. En waar doe je het allemaal voor? 3.000 kg avocado’s per jaar sinaasappelsap, veel groenten en aardbeien en …

Wat een verschrikkelijke ramp is dat in Beiroet, 2.700 ton ammonium nitraat geeft kennelijk een behoorlijke klap. Ik heb dat spul ook, niet zo veel slechts ca. 25 kg. Ben ik dan ook gevaarlijk bezig?

Dat heb ik in de hut staan waar ik al mijn grondstoffen voor de bemesting van mijn avocado’s heb staan. Zoals blijkt wordt het ook nog eens gemaakt bij ‘Canarias Explosivos’. Ik heb het gelijk toch maar even opgezocht. En ook de ammoniumfosfaat, van dezelfde fabriek die ik in de die hut heb staan. Maar volgens de site van Yara, fabrikant van in water oplosbare meststoffen valt het allemaal wel mee:

Mijn hut is dus geen potentiële werkplaats van terroristen. Vraag je je overigens wel af hoe het in Beiroet zo’n klap heeft kunnen geven.

Niet alle avocado’s halen de oogstdag. veel vallen er op de grond en worden opgegeten door muizen, ratten, zelfs onze kat Isabel eet er van. Ik laat ze ook liggen want anders klimmen de ratten in de boom om van elke avocado waar ze bij kunnen een hapje te nemen waardoor ze onverkoopbaar worden. Gevolg is wel dat na een poosje er overal kleine avocado boompjes gaan groeien. Zoals deze hieronder.

Aan Oswalds de technicus van Cocampa heb ik gevraagd of ik daar wat mee kon. Zijn antwoord was dat ik die boompjes wel moest weghalen, ze consumeren immers de voeding van de moederboom. Verder was het wel nodig om de kleine boompjes te enten met een tak van een producerende boom. Toevallig had ik vrij recent op ‘Alie’ enttangen gezien dus die besteld (€15) om dat eens te gaan proberen. Dus vandaag heb ik drie van die boompjes uitgegraven en in een pot gezet.

De tang is volgens Alie al op het postkantoor alleen daar zeggen ze van niet. Het is vakantiemaand zullen we maar zeggen. Als het lukt heb ik straks wel drie boompjes met een waarde van tussen de 15 en €20. Ik houd jullie op de hoogte. Als afscheid de zonsondergang van gisteren en vandaag.

Rectificatie

In mijn vorige blog schreef ik dat we op La Palma 37 Corona zieken hadden. Een oplettende lezer wees me er op dat het er maar 31 waren. Ik was vergeten om de doden (6) er nog vanaf te trekken. Dus bij deze bedankt Tom. Opmerkelijk was wel dat op het moment dat hij me er op attent maakte er inmiddels weer zes zieken bij gekomen waren en het er toch weer 37 waren.

Inmiddels zijn er 33 mensen ziek, er komen er bijna elke dag bij en er genezen er ook steeds. Ben je geïnteresseerd in het aantal gevallen op de Canarische eilanden kijk dan op de Canarische Corona app

Beregening problemen. (Heb je beregening ? lees dit!)

De beregening voor mijn drie terrassen met avocado bomen en de tuin heb ik geautomatiseerd. Een computer zet doormiddel van een elektrisch gestuurde klep het water aan en na de ingestelde tijd weer uit. Dit systeem werkt al ruim vijf jaar tot volle tevredenheid. Maar gisteren had ik ineens een lastig probleem, een van de vier Toro P-150 elektrische kleppen sloot niet meer. Dit is wat er aan de hand was.

Een elektrische klep zoals boven staat is uitgerust met een membraan dat de watertoevoer afsluit. De kracht daarvoor komt van de waterdruk zelf. Het water drukt aan alle twee de zijden van dat membraan. Omdat de waterdruk aan één zijde op een groter oppervlak drukt dan aan de andere zijde sluit de klep (Kracht = druk maal oppervlak).

Het water, voor de grote membraan zijde, dat de klep moet gaan sluiten komt komt binnen via een filtertje en een labyrint. De waterdruk, aan de grote kant, valt weer weg als de solanoid klep door de computer wordt bediend. Het water loopt dan weg via de uitgaande zijde van de klep. Gevolg, de waterdruk aan de kleine zijde van het membraan drukt dat membraan open en het water begint te stromen.

Her probleem bleek te zijn dat het labyrint totaal was dichtgeslibd. De waterdruk kon dus niet aan de grote zijde van het membraan komen en de klep sloot dus niet. Dus dat en ook het rubberen membraan wat onder de schroefjes zit schoongemaakt en het katje werkte weer.

Gelukkig was ik er bij toen het gebeurde maar voor het zelfde geld had de beregening van het terras de hele nacht aan gestaan of was het tijdens de vakantie gebeurd……

De moraal van dit verhaal, maak minstens één maal per vijf jaar je elektrische kleppen van je beregening schoon.

De stoffelijke resten van de orkaan Paulette zouden vandaag voor regen gaan zorgen, tenminste dat was de voorspelling. Dus niet, het is bij wat dreigende bewolking gebleven.

Na twee super droge jaren wordt het lastig en is regen hard nodig.

En dus blijven we zitten met een super dor en droog landschap. Paco, mijn buurman van de kleine avocado boompjes hieronder links, zei vanmorgen nog: ”Als het niet gaat regenen dan houdt het op en kunnen we hier wel weg gaan.

Alles wat groen, op de drago na, is krijgt water. maar geef je het water dan groeit en bloeit alles dat het een lieve lust is.

Ook deze Koningin van de nacht heeft er weer zin in.

Waar het wel goed mee gaat is het aantal actieve Corona gevallen. Aanvankelijk leek het even mis te gaan maar die trend is ten goede gekeerd.

We hebben nog 5 active gevallen (174-163-6=5 ok Tom?) en al dagen is er geen enkele bij gekomen.

Nieuwe buren

We krijgen nieuwe (Duitse) buren. Op het stukje land tegenover het huis van het kippenvrouwtje, waar nu Peter en Tina wonen, komen nieuw buren. Voorlopig wonen ze er in een caravan. Er is een nieuwe toegang tot het terrein gemaakt want hij vindt onze toegang te nauw.

In inmiddels.

Nu gaat hij een dak boven zijn caravan maken, het land kopen en een huis bouwen …….. ik ben benieuwd. Ik vind de volgorde een beetje opmerkelijk.

Het is stil op La Palma

Er zijn nog wel toeristen maar niet veel. Transavia vliegt voorlopig niet op La Palma, TUI wel weer maar dat kunnen wij niet boeken om naar Holland te gaan, ze accepteren geen retour La Palma – A’dam. Bovendien zijn ze érg duur. De enigste mogelijkheid die we nu hebben om direct te vliegen is met Condor naar Dusseldorf. Gezien de situatie in Nederland kan je je wel afvragen of je wel naar Holland zou willen gaan. Hier zijn slechts negen active coronagevallen op 81.000 mensen.

Dat het stil is kan je goed zien aan de volgende impressie vanTazacorte die ik gisteren heb gemaakt.

Het is hoogseizoen en normaal bruist het hier van het leven. De toeristen industrie, de voornaamste bron van inkomen, ligt volkomen op z’n gat.

Ook in de haven is het erg rustig.

Het was erg warm hier dus maar een lekker broodje kip en een pint gepakt.

Ik heb rustig kunnen eten maar het voelt niet goed. Je vraagt je wel af wat de toekomst gaat brengen.

Orkanen komen aan deze kant van de wereld het meeste voor in het Caraïbische gebied maar door de klimaat verandering is het meer en meer waarschijnlijk dat er op een dag een echte orkaan ook richting Europa gaat komen. Orkanen beginnen hun leven als een lagedrukgebied dat zich ontwikkelt tot een tropische storm en daarna, meestal boven zee, tot een orkaan.

Eind vorige week was er sprake van dat de orkaan Theta deze kant op kwam. Al vlug werd het duidelijk dat hij was afgezwakt tot een tropische storm, maar hij kwam wel deze kant op.

Tropische stormen kenmerken zich door enorme plensbuien en veel harde wind. Nog steeds best wel vervelend. Maar hij leek toch meer naar het noorden af te buigen zoals het bovenstaande radarbeelden laat zien.

Maar vrijdagmorgen leek hij van gedachten veranderd en was er in het nieuws: “Hij komt toch meer hier heen”.

En vrijdagmiddag, ja hoor het lijkt er echt op.

En zaterdagmorgen, uhhh nee toch maar niet.

Voor vannacht is dit nu weer de voorspelling.

Het zal me benieuwen.

Op woensdagmorgen eet ik na twee dagen vasten nog steeds een lekker gebakken eitje met kaas een beetje zout en curry. De door het vasten gestage daling van mijn gewicht is echter gestopt. Hoewel mijn eetgewoonte niet is gewijzigd ga ik op deze manier mijn doel, een BMI van 23 niet halen. Ank is weer gaan schilderen. Hier toont ze haar nieuwe techniek, aan de achterkant van het doek staan en aan de voorkant schilderen. Aan het begin van deze week hadden we een lichte calima maar woensdag hebben we de hele dag in een dichte mist gezeten het werd niet warmer dan 16,6ºC. Pas toen de zon onder ging liet hij zich even zien. Nu, zaterdag morgen hebben we weer een lichte calima. Nu om 11:45 uur is het 25ºC en windstil, zalig! Ik ben erg druk geweest met de aanvraag voor subsidie op ons syteem voor zonne-energie.  De hele aanvraag was een pak papier van een cm dik. Maaarrrrr …….. de subsidie is toegekend, we krijgen zo’n 30% van de aanschafwaarde vergoed …. als ik weer een pak papier heb geproduceerd waarin ik aantoon dat ik de installatie ook echt heb. Verder volg ik een on-line cursus “Cultivo ecológico de aguacate”, het elcologisch kweken van avokado’s. Ik moet wel zeggen dat het wel erg moeilijk is, zowat om het woord staat een woord dat in geen enkel woordenboek te vinden is. Ook googlen  geeft niet altijd een duidelijk antwoord. Na een jaar te hebben overgeslagen worden er in Puntagorda weer tapa route georganiseerd. Een vijftal restaurants biedt dan voor €3 een tapa en een drankje aan, zie onderstaand voorbeeld. De bedoeling is dat je die op een avond dan om de beurt bezoekt. Twee jaar geleden was de laatste en die was geen groot succes. Vincente, de burgemeester, had toen besloten dat het thema, het nationale product van Puntagorda, aardappels moest zijn. Nu die ‘papa’ (aardappel) route was geen succes, kennelijk hadden de lokale koks weinig op met aardappels. Niet alle tapas zijn even lekker maar het is over het algemeen wel erg gezellig. Van de week zag ik deze Monarg vlinder in de tuin. Deze ca. 10 cm grote vlinder komt hier vrij veel voor. Deze was erg eigenwijs hij was hier een behoorlijk poos maar verrekte het om zijn rug naar me toe te keren zodat ik hem goed kon fotograferen. Meer dan dit heb ik er niet van kunnen maken. En zie hier wat onze cactustuin in anderhalve week tijd geproduceerd heeft. Een hitsige succulent. Van deze soort heb ik dit nog nooit gezien. Van de succulent op de achtergrond wel. Die gaan dood als ze zo’n bloem, want dat wordt het, hebben geproduceerd. De plaats van de oude wordt dan overgenomen door de jonge planten die aan de voet groeien en laat ik die nu net een week of wat geleden allemaal hebben weggehaald.

Afgelopen zaterdag ben ik een eindje gaan wandelen, alleen want Ank had nog last van haar rug, ik wilde wat foto’s maken. Ik was nog in onze straat toen ik langs een huis liep met twee blaffende honden een soort langharige mechelse herder. Ik sprak ze kalmerend toe en vervolgde rustig mijn weg. Ik was het huis al voorbij toen ik plotseling van achteren werd aangevallen door een van die twee honden die me behoorlijk hard in mij kuit beet.

Ik ben gelijk maar naar het Centro de Salud in Tijarafe gereden, dat van Puntagorda is dicht in het weekend. Ik moet zeggen ik ben er erg vriendelijk en goed geholpen. De wond werd verzorgd en verbonden, ik kreeg een tetanus- en een antibiotica injectie. Ik moest op zondag terug komen om de wond te controleren en er werden afspraken gemaakt voor twee vervolg tetanus injecties en controles in Puntagorda op maandag en woensdag.

De eigenaresse van de honden vond het verschrikkelijk. Volgens haar lag die hond altijd aangelijnd maar toevallig die dag niet. Maar goed ze heeft mijn broek, waar grote scheuren in zaten, vergoed en beloofd de hond voortaan aangelijnd te houden.

Ank in de bocht.

Gisteren had Anky een accefietje.

Bij het inparkeren raakte ze een geparkeerde auto. Gelukkig viel de schade enorm mee. Vervelend was echter wel dat die auto net nieuw was. Onze auto had geen nieuwe schade. Op de plaats waar ze die auto raakte zat al een enorme kras die ik had gemaakt toen ik te dicht langs een muurtje reed. Maar goed, samen met de zeer zenuwachtige eigenaar van die auto een schade formulier ingevuld en opgestuurd. De verzekering regelt het verder wel.

Hier weer even een berichtje vanaf ons mooie plekje in Puntagorda. De regenweken zijn voorbij maar de zomer ook. De afgelopen twee weken zijn er tijdens vele buien 105 mm regen gevallen. De wereld heeft zijn winterjas aangetrokken, alles is weer groen en de ochtend luchten zijn super helder, slechts een graad of 13 en hebben weer die typische kleuren voor deze tijd van het jaar. En ook onze katten kijken er vol bewondering naar naar die groene velden. Ook mijn bezige bijtje is weer aan die typische werkzaamheden begonnen die horen bij de tijd van het jaar. Isabel heeft er al weer een appeltje uit gemept en Mees vindt het leuk daar mee te spelen. En ….. beste Don en Cas…. het is weer tijd voor die heerlijke Brabantse wordtebroodjes. Lekker dat die zijn. Ook las ik dat ik er kennelijk mede verantwoordelijk voor ben dat ik er in Nederland mensen op de eerste hulp terecht komen. Nu ja die avokado is in elk geval erg gezond. Tsja we leven in moeilijke tijden je moet oppassen voor Corona en avokado’s maar er gloort hoop, er komt een vacin en het mooie weer komt ook weer wel terug zo vertelde mij deze voorbode van het voorjaar, een van de eerste amandelbloemen die ik deze week zag. Nog even en de heuvels kleuren weer helemaal roze.

Het wordt er een die we ons nog lang zullen heugen.  Dat het hoofd van de intensive care van het Erasmus MC in Rotterdam nog eens een bekende Nederlander zou worden had ook nooit niemand gedacht.Na een dag van 30.000 nieuwe besmettingen heeft Duitsland zojuist een streng lock-down afgekondigd, vanaf woensdag tot en met 10 januari mogen alleen de essentiële winkels nog open zijn. In Nederland waren er gisteren 9.200 nieuwe besmettingen, dat is verhoudingsgewijs zelfs iets meer dan het aantal in Duitsland. Het kabinet komt vandaag bijeen om te kijken wat er moet gebeuren. Het zal me benieuwen.Ook hier gaat het niet goed. Tot gisteren hadden we al dagen slecht zeven ‘gevallen’. Vanochtend las ik in de krant dat er in Fuencaliente op het zuidelijkste puntje van het eiland een uitbraak is geconstateerd. 20 ‘afectados’ bij een voetbalclub. Vandaag gaan ze de tegenparij onderzoeken en een club in Los Llanos ook het contactonderzoek draait op volle toeren. Niet echt duidelijk is of ‘afectados’ ook betekent ‘positivos’ maar ik vrees het ergste.Mijn ouders hadden het wel eens over de Spaanse griep, hieraan is ook de moeder van mijn toen twee jarige vader overleden. Ook onze kinderen en hun kinderen zullen het vrees ik nog lang over deze pandemie hebben. Wij gaan intussen gewoon door met ons leven morgen ga ik mijn citroenen oogst van gisteren naar de handel brengen.Ik wens iedereen vast een vrolijke kerst en een gelukkig nieuwjaar, dat we het maar mogen meemaken.

Mijn Noorse buurman is een fanatieke wandelaar. Hij gaat er vaak alleen op uit, iets wat overigens wordt afgeraden, en maakt dan lange wandelingen. Nu vind ik dat ook best leuk en hij vond het geen bezwaar dat ik mee ging dus gisteren gingen we er voor het eerst samen op uit.Voor mij best een uitdaging want ik had al erg lang niet meer lange afstanden gewandeld. Maar het was gisteren een prachtige windstille dag dus op naar Refugio El Pinar om over de Routa de Vulcanos naar de bergtop Pico Nambroque te lopen.Hieronder zonder veel commentaar een impressie van die wandeling. Refugio El Pilar.

Uitzicht op de ‘Valle de Aridane’ met wolken nu nog alleen aan de oostzijde van het eiland.

Uitzicht op Tenerife. De vulkaan Hoyo Negro, barste in 1949 het laatst uit. ‘Lunchen’ op de top van de Pico Nambroque. Dat is te zeggen zonder lunch want die was ik vergeten. Het was echt een prachtige dag. Maar in het dal bleken zich al veel wolken te hebben verzameld.

Laten we hopen dat het nieuwe jaar ons van dat shit virus verlost.

Zo even mijn frustratie van me af schrijven. Ze zeggen wel eens dat hier in Spanje van alles verkeerd gaat maar in Holland kunnen ze er ook wat van.

Mijn oude buurman uit Almere heeft voor mij twee belastingaangiftes ingevuld. Ja, elk jaar moet ik mijn wereld inkomen opgeven en sinds dit jaar ineens met terug werkende kracht ook nog eens een aangifte doen over 2017 en 2018. Met de belastingdienst wil je geen problemen dus de hulp ingeroepen van mijn oude buurman die een administratiekantoor heeft. Wel met hem afgesproken dat hij me een factuur stuurt.

Deze week kreeg ik de tweede ‘voorlopige’ aanslag en weer was de uitkomst keurig ‘NIHIL’. Logisch ik ben immers in Spanje belastingplichtig. Omdat hij geen factuur gestuurd had besloot ik hem een Bol.com kadobon te sturen. Dus aan het werk achter de Mac. Dat bestellen lukte goed maar toen kreeg ik ook nog eens de vraag of ik, voor €1,75, een ‘luxe kado verpakking wilde. Goed doe maar. Toen naar betalen maar kreeg nergens een mogelijkheid om een dankwoord te vermelden. Omdat ik geen idee had of ik als afzender zou worden vermeld besloot ik hem een mailtje te sturen om te zeggen dat er een bedankje via Bol.com zou worden bezorgd.

Vanochtend kreeg ik van Frans een bedankje per mail en hij vertelde dat de kleine verassing een grote was toen hij de ‘luxe kadoverpakking’ opende en bleek dat er niets in zat. Hij had Bol gebeld maar die zeiden dat ze niets konden doen en dat hij maar met de afzender contact op moest nemen, vandaar zijn mail.

Ik schrok me rot ze zullen die bon toch niet achterover gedrukt hebben? Gelijk contact gezocht, nu dat kan in eerste instantie alleen via een chat. Dat was geen succes die chat computer begreep geen snars van mijn probleem. Maar na wat heen en weer gezoek vond ik toch een telefoonnummer. De juffrouw die me daarna te woord stond was er in haar eentje verantwoordelijk voor dat mijn bloeddruk door het plafond ging. Weet je wat de reden voor dat leeg doosje was?

DE KADOBONNEN EN DE VERPAKKING WORDEN GESCHEIDEN VERSTUURD.

Ik wilde dus mijn geld terug voor dat doosje maar dat kon niet, ik had het besteld en het was geleverd. Ze zei nog net niet wat zeurt u nu. Al mijn argumenten werden van tafel geveegd met allerlei rotsmoezen die steevast met de woorden “ja meneer ik begrijp u helemaal” begonnen of eindigden. Dat riep alleen maar meer ergernis op. Ik besloot dus er een officiële klacht van te maken.

Ook dat was niet eenvoudig, je moet weer eerst langs die stomme chat computer, maar uiteindelijk kon ik een mail schrijven, resultaat:

Ik kwam echter niet langs ‘ik ben geen robot’ alle reCAPCHAS ten spijt, alle fietsen, alle brand kranen, alle auto’s en alle stoplichten ingevuld ik bleef de opmerking: ”De reCAPCHA is niet ingevuld” krijgen. Dus nu maar op deze manier.

Tip voor bol: Stuur je mensen naar een andere cursus agressie bestrijding liefst die van AliExpress. Ik heb daar eens een verkeerd artikel gekregen en had na mijn klacht binnen 24 uur mijn geld terug op mijn rekening.

Zo nu voor de afwisseling nog even wat juweeltjes uit de tuin.

Prettige feestdagen.

In spanje is het de gewoonte om tijdens de jaarwisseling bij elke klokslag (Las 12 campanadas) een druif te eten. Dat zou geluk brengen. Nu dat hebben we nodig dus aan de druiven gisteravond. Ik kan je vertellen dat dat nog mooi niet meevalt maar het is gelukt dus aan ons zal het niet liggen.

Ik zal het niet weer over Corona hebben want ook hier gaat het nu langzaam maar zeker de verkeerde kant op met verschillende uitbraken. Maar een ding moet me van het hart.

We zitten dan wel in een uithoek van het Spaanse koninkrijk maar we horen er echt wel bij. Als op de TV de tijd vermeld wordt wordt ook altijd de tijd op de Canarische eilanden vermeld en gisteravond werd om 01:00 Spaanse tijd de TV uitzendingen onderbroken om de overgang naar het nieuwe jaar op de Canarische eilanden in beeld te brengen. Ook de Corona vaccins kwam op exact de zelfde dag aan als in alle Spaanse provincies. Er zijn inmiddels inenting prioriteiten vastgesteld en wij zijn prio zes van de vijftien; ‘65 jaar en ouder’.

Toen wij enkele jaren geleden besloten naar La Palma te verhuizen was een steeds terugkerende vraag: ”Maar hoe zit het dan met de gezondheidszorg in Spanje”. Nu ik moet zeggen tot nu toe heb ik alleen positieve ervaringen en als het over inenten gaat durf ik niet goed te zeggen hoe het in Holland gaat. Ik schaam me rot.

Zo nu zet ik mijn oude mopperkont pet weer af en bedank alle blog lezers voor het volgen van deze blog en wens iedereen het allerbest voor het nieuwe jaar.

Er was voor de afgelopen week veel regen voorspeld.

En anders dan wat er vaak gebeurt klopte dat nu ook met de werkelijkheid.

Het regende pijpenstelen. Overal begonnen, door al dat vocht, paddenstoelen te groeien.

Maar er viel deze week wel erg veel regen, hier tot nu toe 114 mm.

Sinds wij hier in januari 2015 gekomen zijn is er alleen in de eerst week van april 2018, met 135 mm, meer regen gevallen.

Voor de watervoorraden op het eiland is dat goed nieuws. Het basin tegenover ons huis is vol.

En ook Casa Demetria dreigde vol te lopen. De regenkap op de schoorsteen werkte niet echt goed zoals je ziet.

In ons huis was dat geen probleem. De regenkap die wij nog uit Nederland hebben meegenomen werkte uitstekend. Isabel genoot met volle teugen van het brandende hout kacheltje terwijl Mees buiten op de terrasstoel bleef liggen.

Vannacht kon ik niet goed slapen. Ik heb me de laatste tijd nogal boos gemaakt over de voortgang van de inentingen tegen Corona in Nederland. Ik ben toen daaraan gaan liggen rekenen en dat moet je niet doen want toen werd ik nog bozer en dat is slecht voor de nachtrust.

Toen ik vanochtend uit bed kwam en op de NOS app las dat er al 55.000 mensen waren gevaccineerd sloeg weer de vlam in de pan. Ik berekende dat het met deze voortgang nog vijf jaar zou duren voor 75% van de nederlandsche bevolking zou zijn ingeënt. Ik heb toen mijn frustratie van me afgeschreven op Facebook en ben toen naar buiten gegaan om af te koelen met een heerlijk zonnetje op mijn rug en dat moment maakte alles weer goed.

Het was een volkomen windstille en glasheldere zaterdagochtend, het was muisstil en het zonnetje verwarmde op een heerlijke manier mijn rug. Een wandelaar kwam omlaag van de berg links van me en een torenvalk op zoek naar zijn prooi vloog op nog geen meter afstand langs me. De wandelaar was inmiddels langs onze beneden buren gekomen en hun grote zwarte hond begon te blaffen, onherroepelijk kwam daar direct na de roep van mijn beneden buurvrouw “Hoeeego, Hoeego” die hem tot de orde probeerde te roepen iets wat nooit lukt. De torenvalk was inmiddels in de palmboom achter me gaan zitten en tsjilpte. Zijn of haar partner vloog rond de palm en kwetterde dat het een lieve lust was. Hugo (in het Spaans wordt de ‘u’ als ‘oe’ uitgesproken) was inmiddels stil en de totale rust keerde weer terug. Wat een fantastisch moment was dit het maakte mijn frustraties tot iets totaal onbelangrijks en al die tijd scheen dat heerlijke zonnetje op mijn rug.

Gisteren weer een prachtige wandeling gemaakt. De Baranco de Izcagua was deze maal ons doelwit. De route werd ons door een Belgische vriend aangeraden en was zeer zeker de moeite waard. Bijkomend voordeel voor ons was dat we konden beginnen bij de Mercadillo de Agricultor hier in Puntagorda. Deze route is ook te downloaden van de site Senderos de La Palma dat is samen met de app MapOut een ideale wandelcombinatie. Voorwaarde is dan wel dat je zo nu en dan wel op die app kijkt en niet maar een eind weg loopt te kletsen zoals wij in Las Tricias deden. De indrukken die je opdoet tijdens de wandeling door deze baranco (ravaijn) zijn niet goed in woorden vast te leggen. Ik zal me dus beperken tot de  foto’s met zo nu en dan wat commentaar. Wandelroutes worden door geel/witte, rood/witte of groen/witte strepen aangegeven. Voor deze route kan je daar echter niet op blindvaren want hij kruist verschillende andere routes. Ons doel van vandaag de diepe ravijn aan de rechterzijde. Op verschilende plaatsen kom je bouwwerken tegen die een onderdeel zijn van het oude watersysteem uit de jaren 70, van La Palma, wel een plaats waar je de omgeving goed kan zien. Zoals ook hier. En op de bodem van het ravijn vonden we een soort mysterieuze mijn. Als je in het gat waar John op staat een steentje laat vallen duurt het zo’n 6 seconden voor het beneden is. Geen idee waar dat nu goed voor is geweest. Als we de ravijn weer uitkomen zijn we bij het Gofio museum. Het museum is gevestigd in een oude Gofio molen. Bij het betalen van de intree moesten  we aantonen dat we resident van La Palma waren, je krijgt dan n.l. een forse korting. Toen de jonge dame op mijn residensia zag in welke straat ik woonde zei ze: “hé daar woon ik ook” en toen bleek dat de enigste persoon die ik daar kende haar vader was. De wereld is klein ook op La Palma. Gofio is het oude hoofdvoedsel van de vroegere bewoners van La Palma. Gofio ziet er uit als meel. Het verschil met meel is echter dat het zaad waar het uit wordt gemalen, eerst wordt geroosterd. Dat zaad kan zijn, gerst, graan, mais, allerlei planten zaden en zelfs de wortels van de Canarische den worden er voor gebruikt. Daarna kunnen er allerlei gerechten van worden gemaakt zoals pap, een soort koeken en pudding. [caption id="attachment_6301" align="alignnone" width="1280"] Het aantal houten bladen op de wieken is afhankelijk van de windsterkte.

Een bezoek aan dat museum is zeker de moeite waard. Na het museum liep de route aan de andere kant van de ravijn terug richting Las Tricias door het deel van Garafia dat enige maanden geleden is verbrand. De sporen zijn nog duidelijk te zien. Het was bizar al die verbrande bomen en struiken boven het frisse groen te zien dat er is gaan groeien na de regen van de laatste tijd. Maar ook in al die verbrande bomen is weer leven te bespeuren. Ook op de bomen die het niet gered haden was dat het geval. In Las Tricias aangekomen moesten we, na een behoorlijke omweg, nog een maals door het ravijn, om na 16,6 km en 600m stijgen en 596m dalen, weer bij de Marcadillo uit te komen. Het was een prachtige dag en een nog mooiere route. Wel vraag ik me af waar dat verschil van 4 meter vandaan komt, mijn auto stond echt niet in een put.

Na regen komt zonneschijn maar, en dat vertelt het gezegde weer niet, ook onkruid! Het werd dus hoog tijd om in mijn maai-overal te kruipen en er iets aan te doen. Dat die overal geen overbodige luxe is laat onderstaande foto zien.

Na regen komt dus zonneschijn en onkruid en daarna een soort verschrikkelijke sneeuwman die maait en daarna onherroepelijk lekken. De slangen van de bevloeiing zijn door de jaren in de zon hard en bros geworden. Ik probeer er niet op te geen staan maar ja, als je ze niet ziet. Dan zijn lekken het gevolg.

Dus vandaag was her reparatie dag.

Gisteren hebben John en ik weer een wandeling gemaakt. We hebben langs de rand van de Caldera gelopen. Niet zo’n lange tocht slechts 8,3 km maar we moesten wel 730 m omhoog en omlaag natuurlijk.

Het was een zware maar mooie tocht en het was hartstikke helder. Je kon Gomera en El Hierro goed zien liggen.

En zo zit je dan op 1.800 m hoogte je boterhammetje te nuttigen. Het dal daar beneden ligt op ca. 600 m.

Een filmpje, met foto’s is het moeilijk weer te geven wat er te zie is.

Dan de grote schok. Mees en Isabel hebben van plaats gewisseld. Zo lang we hier wonen heeft Mees altijd naast mij op de bank gelegen en Isabel bijna altijd naast Ank. Maar nu ligt Mees dus ineens naast Ank.

Isabel is een ander verhaal. Zij heeft zeven vaste plekken en een aantal variabele. Bij haar weet je het nooit zeker maar ja het is een vrouw en dan kan je dat verwachten.

Isabel op Mees zijn plekje. Ze ligt ook graag onder een kussentje. Waar dat goed voor is weten wij ook niet.

Zaterdagavond had ik na een lekker etentje een bak koffie gedronken. Dat had ik niet moeten doen want dan slaap ik slecht. S’nachts lag ik wakker en dacht ik aan de geplande wandeling van de volgende dag. Las Salinas, de zout vlakten, was ons doel en dat bracht mijn gedachten weer terug naar de Dominikaanse republiek waar wij begin 80’er jaren woonden. Wij leerden daar Cees en Eveline kennen waar we sindsdien bevriend mee waren. In die tijd gingen we graag naar de Dominikaanse ‘Las Salinas’ waar we vele mooie uren op het strand hebben gezeten en hebben gedoken. Eveline is ons vorig jaar april helaas ontvallen. Ik had het vermoeden dat ik nog wel vaker aan haar zou denken die dag.

Zondagochtend John opgehaald en na een uur en een kwartier kwamen we aan bij het startpunt van onze wandeling naar Las Salinas.

Toen ik mijn telefoon pakte om de route-app te starten zag ik dat ik een Whatsapp van Cees had ontvangen, toen ik die opende kreeg ik het volgende te zien.

Dat kwam binnen als een mokerslag. Toen wij begin jaren tachtig in de Dominicaanse republiek woonden gingen wij met Cees en Eveline vaak naar Las Salinas om te duiken. Op onderstaande foto zie je hen samen op het strand van Las Salinas.

Eveline is tijdens die wandeling nauwelijks uit mijn gedachte geweest.

Onze wandeling liep door het buitenaardse landschap die de laatste vulkaanuitbarsting van de Tenegia eind 1971 op La Palma heeft achtergelaten. Ik besteed niet al te veel woorden aan deze schitterende wandeling. De foto’s van het fascinerende landschap spreken voor zich zelf.

Het laatste stukje van de wandeling was erg zwaar. Het was erg stijl, zie foto, door het fijne gruis waar we op liepen zakte je elke stap omhoog ook weer 10 cm naar beneden.

We hebben 11,1 km gelopen, 631 m omlaag met een maximaal hellingspercentage van 21% en de zelfde afstand omhoog met een maximum percentage van 28%

Zwaar maar een wandeling die ik niet vlug zal vergeten.

Onze eerste gasten voor Casa Demetria begin dit jaar, Javier en Marta hadden enorm veel pech. Het jonge stel uit Madrid kwamen naar La Palma om te wandelen maar het stortregende de hele week. Maar liefst 140 mm viel er. Er werd dus weinig gewandeld.

Onze volgende gast Letizia uit België had vorige week meer geluk het weer was fantastisch een calima zorgde er voor dat de temperatuur zelfs opliep tot 27°C.

Maar ja het blijft, ondanks ons subtropische klimaat, toch winter. Deze week kregen we de rekening voor al dat mooie weer, gisteren werd de temperatuur niet hoger dan 11,2° en s’nacht werd het zelfs maar 6,6°. Dat is de laagste temperatuur door mij gemeten sinds wij hier wonen.

En ….. zie bovendien (precipitación) weer een bak regen, hagel en natte sneeuw.

In het totaal is er deze week weer 45 mm gevallen.

Op onderstaande foto zie een mengsel van hagel en natte sneeuw die door de goot vanaf het dak de tuin in is gespoeld.

Ook in de bergen is erg veel sneeuw gevallen.

Ik ben gisteren nog gaan kijken of ik het zelf kon fotograferen maar het enigste dat ik zag was mist. Misschien kan het vanmiddag nog als we naar ons bloggers diner gaan.

Met de Corona gevallen ging het erg goed op La Palma, even was er de hoop dat we op nul active gevallen uit gingen komen maar toen kwam er iemand van buiten het eiland op familiebezoek en pats negen nieuwe gevallen in een familie en nog een paar incidenten en nu zitten we weer op 18 ‘active’ gevallen.

Maar het komt allemaal goed, in Nederland zijn er inmiddels 495.535 mensen ingeënt (2,9% van de bevolking) en in Spanje 1.865.342 (4,0% van de bevolking) de zon schijnt weer, de avocado’s zijn bijna rijp, zomer komt er weer aan en het basin is vol.

Allereerst de beloofde foto van sneeuw. Hoewel het al veel minder is dan vrijdag lukte het me zaterdagmiddag wel om een foto van de sneeuw op de Roque de Muchachos te maken.

Midden boven liggen de observatoria, nu wel in de sneeuw. Het is niet mogelijk daar te komen, alle wegen er naar toe zijn afgesloten. Tijdens de opnamen van de film ‘The midnight sky’ van George Clooney die daar voor een deel werd gemaakt lag die sneeuw daar niet maar werd later door een computer toegevoegd.

Maar goed gisteren hebben we op de berg en in de bossen en boven Puntagorda gelopen. De app MapOut werkt erg goed …. mits je er op kijkt en niet te veel loopt te OH’en.

Een mooie wandeling. Het eerste deel was van een wandeling liep langs een aantal fuentes (poeltjes). Die waren niet echt spectaculair.

Het was afwisselend landschap.

En hoewel het nog winter is heeft de overvloedige regen van de afgelopen tijd veel planten gestimuleerd om te gaan groeien.

Ook kwamen we overal wijngaarden tegen.

Hoewel het op zijn eindje loopt was er toch nog veel amandel bloesem.

Dit soort katten zie je veel op La Palma, Siamezen hebben kennelijk sterke genen.

De eerst bosbrand is een feit dit jaar. Iemand was afval aan het verbranden en het vuur ‘ontsnapte’ hem.

Doordat alles nog steeds erg vochtig is bleef de schade beperkt tot ca. 3.000 m2.

Gisteren hebben we weer een mooie wandeling gemaakt onder Tijarafe. We zijn helemaal afgezakt naar zee en weer terug. Ik zal jullie niet lastig vallen met allemaal mooie plaatjes, alleen deze.

Het doel was Playa del Jurado, helemaal onder in de baranco aan de rechter kant zo’n 600 m lager.

La Palma is niet voor niets het steilste eiland te wereld.

Maar we zijn er gekomen. Helemaal beneden zijn verschillende bouwwerken van mensen die daar een weekend verblijf hebben. Je vraagt je af hoe ze die materialen daar gekregen hebben.

Vía de zee lijkt me gezien de enorme golven knap gevaarlijk. Het water spat daar zo’n 6 tot 10 m hoog de lucht in. John zag dan ook af van zijn voornemen om te gaan zwemmen.

Terug omhoog was een bijzonder warme en zware klim. Gelukkig had ik geen last van het spiertje in mijn heup dat ik bij de afdaling had verrekt. Het was kennelijk een soort ‘rem’ spiertje.

Een opmerkelijk dingetje was bovenstaande bouwsel langs de route. Door erosie was de laag onder de toplaag langs de wandelroute een behoorlijk eind verdwenen. De volgende stap zou zijn geweest dat die toplaag het begeeft en dan zouden die rotsblokken naar beneden komen. Dat wil je niet dus heeft men een steuntje gemaakt. Ik ben benieuwd hoe lang dat goed gaat.

De bloem in de agave in de cactus tuin is inmiddels ruim drie meter hoog.

Of deze knoppen nog open gaan weet ik niet. Ank zegt in ieder geval van niet. Zou echter wel leuk zijn.

De tweede is trouwens ook een feit. In dit geval een calima, we genieten hier momenteel van een temperatuur van 24°C. Voor het weekend wordt echter weer regen voorspeld.

Zoals gisteren al gezegd. Weer een Calima.

Bij ons ziet dat er zo uit.

Maarrrrr…. dat duurt niet lang meer.

Zaterdag is echter nog ver weg eerst, van de heerlijke temperatuur genieten.

Om bij ons huis te komen moet je over een stukje onverharde weg schuin, ongeveer 5 à 6 m, omhoog. Zo’n schuine helling met stenen heet volgens het woordenboek een rodadero (mannelijke uitgang) maar hier wordt het een rodadera (vrouwelijke uitgang) genoemd. Dat maakt het lekker makkelijk als Hollander die continue moet opletten dat hij de juiste uitgang gebruikt.

Zo’n helling is overigens best een drama. In de zomer is het een enorme stof boel en na regen is het een modderpoel. De klei waaruit het weggetje bestaat krijgt onherroepelijk een wasbord profiel waardoor je ongelofelijk door elkaar wordt geschut als je er over rijdt.

Je kunt dat vlak maken tot je een ons weegt maar dat helpt twee dagen en dan is het wasbord profiel weer terug. Die steentjes en de aarde zorgen er voor dat de wielen van je auto gaan spinnen en daar is wasbord weer.

Dat stukje onverharde weg is niet van mij maar van de gemeente. Om er wat aan te doen heb je dus toestemming nodig. Eind vorig jaar heb ik die gekregen en nu is het eindelijk zo ver. Gisteren kwam de eerste grote vrachtwagen vol gravel.

En vandaag kwam met vertraging, de vrachtwagen van de Colmegran was stuk, met de rest van wat er nodig was.

Antonio, de aannemer, trok zijn laarzen (laarzen?) aan en er kon worden begonnen.

Een kleine pala schept de gravel in de betonmolen, er worden twee zaken cement en water in gegooid en dan maakt hij er de benodigde specie van.

De betonmolen stort het gemengde cement daarna weer in die bak en de pala stort de specie op zijn plaats.

Daarna vlakt Antonio het nieuwe pad.

Zie je gelijk waarom hij laarzen aan deed. Er is nu een meter of 12 klaar. Morgenochtend om half acht komen ze terug.

Klokslag acht uur werd de motor van de pala gestart. Een kwartier daarvoor had ik de elektriciteit en het water al aangesloten dus ze konden aan de gang.

En werken dat deden ze, tot 10 uur, want dan wordt er ontbeten.

En goed ook drie soorten vlees, kaas wijn en alcohol vrij! bier. Ze namen het er van. Tijdens het ontbijt was er een bijzonder weersverschijnsel te zien, een zo genaamde celaje.

Een soort door de wind helemaal vlak gemaakte wolk. Niet opzoeken in een woordenboek want het heet in Tijarafe, het dorp naast Puntagorda, al weer helemaal anders.

Volgens Antonio betekende dat, dat het zou gaan regenen. Nu ja dat wisten we al. De weersite ‘El Tiempo’ gaf al de hele week aan dat het vanaf 16:00 uur zou gaan regenen. En pollens dat deed het voor de verandering deze keer ook, alleen het begon een uur eerder.

Ze hadden zich een rotje gewerkt om het voor de regen af te krijgen maar dat lukte helaas niet. In de haast werd er nog wel even een 50 mm buis van de beregening beschadigd.

Gelukkig had ik toen ik ze zo bezig zag uit voorzorg de hoofdkraan, er net boven op de foto, al dicht gedraaid. Uit zo’n buis kan door de 5 bar waterdruk die er op staat als hij stuk getrokken wordt een heleboel water komen, genoeg om een avocado boom uit de grond te spoelen.

Ik was van plan om iets voor mijn nieuwe weggetje te zetten zodat er niemand op per ongeluk op kon rijden maar dat bleek niet nodig te zijn.

Eerder op de dag had ik van Antonio de instructie gekregen om het nieuwe beton s’morgens en s’avonds nat te maken. Voor hij weg ging kwam Antonio nog even zeggen dat dat vanavond niet hoefde.

Morgen komen ze terug om het af te maken.

Zondagochtend vroeg waren ze er al weer en gingen rap aan de slag.

En in een dik uurtje tijd was het laatste stukje modder verdwenen.

Gisteren hebben ze het gehele weggetje met cement ‘geverfd’. Doel was om op die manier het geheel één kleur te geven. Nu dat is gelukt het is nu fel grijs wit maar dat zal wel vlug verdwenen zijn met al die rode klei hier.

Vanochtend werden wakker met een prachtig uitzicht en mocht ik voor het eerst over de nieuwe aanwinst rijden.

De auto stond al een paar dagen op de parkeerplaats van Annie. Het is lastig om daar weg te komen vanwege de ongelukkige ligging er van. Dus ik moest er vroeg uit want Ank moest naar Pilatus. Maar als beloning mocht ik als eerste over het nieuwe weggetje rijden.

Nu moet ik alleen nog de gravel die is blijven liggen wat netter verdelen en ook de reparatie van de waterbuis, in de witte cirkel, moet opnieuw worden aangepakt. Gisteren zag ik dat er lekkage in de hut 25m verderop is ontstaan door de ruk van de graafmachine aan de buis. Dat geeft me dus ook weinig vertrouwen in de koppeling tussen de kunststof en de metalen buis. Effen morgen gaat Ank naar de kapper in Los Llanos kan ik de benodigde spullen kopen bij Agroisleña.

????? Dat licht ik zo dadelijk toe maar eerst de volgende gedenkwaardige woorden van Ank. Eergisteren kwam ze binnen met de woorden:”Er zijn avocado’s gestolen! Op het bovenste terras zijn alle avocado’s weg”.

Ik ben gaan kijken en inderdaad op het bovenste terras stonden een aantal bomen met weinig tot geen avocado’s en dat was mij nog niet opgevallen. Vandaag heb ik dus een inventarisatie gemaakt . Het betreft het hoogste terras in de gele cirkel.

Ik registreer altijd hoeveel zamuros (rubber bakken waarin ca. 22kg past) op welke datum ik oogst. Dus ik kan de huidige situatie vergelijken met vorig jaar. Helemaal één op één gaat dat niet omdat de bomen een jaar veel en een jaar weinig vruchten dragen. Gisteren heb ik het volgende gevonden.

Hierin is aangegeven het boom nummer, wanneer is geoogst in 2020 (kleur) en hoeveel zamuros avocado’s er vanaf kwamen. Na de schuine streep staat hoeveel er nu aan hingen. In tabel vorm.

Gisteravond kwam Antonio langs. Hij heeft een aantal boomgaarden met avocado’s. Nadat ik de situatie had uitgelegd zijn we samen gaan kijken. Hij was heel stellig, mijn avocado’s zouden niet gestolen zijn maar het lage aantal in veel bomen zou te wijten zijn doordat ik te laat geoogst heb.

Zijn redenering was simpel, een avocado boom is als een zwangere vrouw, als er een kind in zit komt er geen nieuwe. Met andere woorden als er nog vruchten aan een boom hangen vragen die zoveel energie van de plant dat de ontwikkeling van de volgende generatie er onder lijdt. En hij liet dat ook zien.

Boom 37, veel avocado’s, weinig bloem ontwikkeling (gele pijlen)! De boom geeft de vruchten prioriteit. Hoe later je oogst hoe slechter je ontwikkeling van de nieuwe vruchten zal zijn.

Daar precies naast staat boom 38 waarin weinig tot geen vrucht hangen en dat ziet er zo uit.

Van mijn kant kan ik daar aan toevoegen dat ik, door de lage vraag t.g.v de Corona crisis, ook nog nooit zo laat had geoogst. Zijn redenering lijkt dus erg goed te kloppen. Ik moet dus vlot met de oogst aan de gang zodat de bomen zich op de vruchten voor volgend jaar kunnen concentreren.

Wat is simpele boeren wijsheid toch mooi hè.

Afgelopen woensdag heb ik samen met onze Belgische vrienden Tom en Anne een bezoek gebracht aan de ‘praktijk’ lokalen van de agrarische school van Los Llanos voor een bezoek aan hun Pitaya kwekerij.

De Pitaya is een cactusvrucht en oorspronkelijk, net als avocado’s, afkomstig uit midden Amerika. Inmiddels worden ze al op diverse plaatsen op La Palma gekweekt. De Pitayas hebben twee enorme voordelen, de prijs is erg hoog en ze gebruiken erg weinig water. Tom en Anne willen ze gaan kweken en omdat ik het erg interessant vind heb ik mezelf maar uitgenodigd toen ze een bezoek mochten brengen aan de pitaya kwekerij van de agrarische school van Los Llanos. Op onderstaande foto staan een vijftal soorten Pitayas op een rij.

De docent van de school die ons rond leidde was erg open met zijn informatie, hij vertelde ons alles wat we weten wilden.

De ‘takken’ van catactussen ontwikkelen zich in stappen. Aan elk deel van die takken, behalve de laatst gegroeide, komen in juni tien dagen na volle maan vijf tot zes bloemen die zo’n 25 tot 30 cm groot zijn. Moet je je voorstellen hoe dat er uit moet zien. Eén maand na de bevruchting zouden dan de vruchten moeten kunnen worden geoogst.

Dan nog even het nadeel van het kweken van Pitayas. Die bloemen lijken erg op de bloemen van de Koningin van de Nacht en groeien, net als die bloemen, s’nachts en ….. maar één nacht en ……… elke bloem moet met een penseeltje worden bevrucht. Moet je je voorstellen dat je een paar honderd van die cactussen hebt staan.

Dan nog even de complimenten voor die agrarische school. Die ‘praktijk lokalen’ waren erg groot. Er worden heel veel soorten gewassen gekweekt die door de leerlingen worden bijgehouden. Het zag er erg netjes uit en ze hadden erg veel moderne apparatuur. De docent liet ons b.v. diverse typen injectiepompen voor de toevoer van plantenvoeding aan het bevloeiingswater zien. In alles worden de leerlingen getraind.

Vanuit een regenachtig Puntagorda,

moet ik een fout recht zetten. Ik had het gisteren over Pitayas maar dat blijkt fout te zijn, het moet eigenlijk Pitahaya zijn. Een Pitahaya geleerde heeft me hier fijntjes op gewezen. Beiden bestaan. De Pitaya en Pitahaya zijn weliswaar familie (cactussen) maar verschillende soorten. De Pitaya vrucht lijkt er op maar is kleiner en komt van een kolomvormige cactus die in de woestijn groeit. De Pitahaya, ofwel Dragon fruit, komt van dat rommeltje op de foto’s in de blog van gisteren.