De palmboom kapper.

Het werd weer tijd om Miguel, de palmboom kapper, te bellen.

Een ongelofelijke hoeveelheid bladeren zowel dood als levend, een regen aan uitgedroogde “Eikels” ofwel palmboomzaad die naar beneden kwamen en alle doorhangende bladeren fungeerden voor zeer veel duiven als een duiventil. Dat is nog niet zo erg maar die ratten schijten de hele tuin en het terras vol.

Hij ging nijver aan de slag en transformeerde onze palm in no time.

Tot dit:

Zwart van alle as van de vulkaanuitbarsting die nog in de boom zat ging hij weer, naar de haven van Puntagorda hij ging even zwemmen om weer schoon te worden. Een ander resultaat van zijn noeste arbeid was dit:

Een tuin vol bladeren en zaad takken en dat is nog best een probleem. Die zaadtakken wegen zo’n 25 kg. De bladeren zijn licht maar super gevaarlijk. De eerste zijscheuten aan de steel van zo’n blad zijn razend scherp.

Maar goed, anderhalve dag sjouwen, een dikke enkel van de steek van zo’n palmnaald, verder is in wedergeval de tuin weer op orde. Als nu ook nog Kiko zijn vrachtauto met laadarm gerepareerd krijgt dan kan hij de volgende berg opruimen.

Hans ik heb een lek, kan jij even kijken.

Met die worden stuurde onze Engelse buurvrouw me een berichtje. Zij verblijft momenteel in Engeland. Nu dat lek, in haar beregening systeem, was er ook.

En aan alle groen rond het lek zat het er al even ook. Maar even repareerden was er niet bij.

Normaal snijd je er een stukje tussenuit en verbind je de hoofdleiding weer met een koppelstuk. Maar dat ging niet.

De hoofdleiding was totaal verrot. het UV in de zon heeft de kunststof buis totaal naar de galemiezen geholpen.

Twee weken naar Nederland.

Onze jongste dochter is gescheiden en heeft haar eigen huisje gekocht. Nu daar moest dus nog wel het een en ander in gebeuren. Dus …. papa naar Nederland,

om haar en haar twee engeltjes op weg te helpen. Zeg nu zelf, dit kan toch niet.

Dus ik aan de slag.

En aan het einde van de eerste week ook nog mijn verjaardag gevierd zonder mijn tuinkabouter. Maar mijn oudste dochter had een BBQ georganiseerd waar tot mijn grote verrassing al mijn Nederlandse vrienden ook waren uitgenodigd. Het was een geweldige avond.

De tweede week verliep wat minder. Eerst liep ik voedselvergiftiging op en vervolgens donderde ik ook nog van de trap. E wie was de pineut? Uiteraard mijn net aan de beterende hand zijnde knie.

Casa Demetria

Voor Casa Demetria hebben we nog steeds geen officiële huurvergunning en dat zit me al erg lang dwars. Maar nu is er licht aan de horizon. Wat is er gebeurd?

Nadat ik in 2017 en 2018 de oude pajero waar Casa Demetria in gemaakt is had opgeknapt ging ik naar de gemeente voor een verhuur vergunning. Men vertelde me dat ik die niet kreeg omdat ik voor het opknappen geen vergunning had aangevraagd en dat ik die zo wie zo niet zou hebben gekregen want de oppervlakte van onze finca zou te klein zijn. Balen dus. Toen ik daarover mijn teleurstelling uitte kreeg ik te horen: “Ja maar je kunt het wel verhuren maar zonder vergunning.” Dat doe we dus sinds augustus 2018. Ik heb overigens wel braaf de inkomsten opgegeven. Je moet niet het onderste uit de pan willen.

Begin dit jaar kreeg ik ineens een rekening voor het afvoeren van ons huisvuil. Ik naar het gemeentehuis om te vragen hoe dat kon het werd immers altijd automatisch afgeschreven. Daar vertelden ze me dat ik volgens het kadaster twee huizen had dus ook twee maal moest betalen. Op naar het kadaster. Daar vertelde Julia me dat uit luchtfoto’s was gebleken dat er inderdaad twee huizen stonden. Een huis en een magazijn en bovendien klopten de oppervlaktes niet. Ze vertelde me dat ik mijn eigendomsbewijs (Escritura) moest laten aanpassen. Om daarmee het kadaster weer correct te kunnen laten maken.

Nu staat er in de Spaanse wet een voor ons leuke regel. Als een vergunningsplichtige situatie langer als vier jaar, zonder die vergunning, bestaat dan is men verplicht om die te legaliseren. Voor ons betekende dat dat ik een “Cambio de Uso” (verandering van gebruik pajero naar vivienda) moest aanvragen.

Cambio de Uso.

Eerst een deskundige gezocht voor het maken van die cambio. Dat lukte vrij snel en eind augustus was die een feit.

Wij naar de notaris. Die was kort maar krachtig. We moesten ook een energiecertificaat hebben. Weer een deskundige gezocht en begin deze week:

Vrijdag weer naar de notaris en:

Casa Demetria is nu officieel een vivienda en ik kan mijn verhuurvergunning gaan aanvragen.